Παροιμίες (Γέννα)

Γέννα

Άλλη καμιά δε γέννησε μόνο η Μαργιά του Γιάννη.

Γενάρη γέννα το παιδί, Φλεβάρη, φλέβισέ το.

Γεννήθηκε μέρα Λαμπρή.

Γεννήθηκε όταν ξεκαπνίζαν.

Γεννήθηκε τη μέρα του Κάη (Κάιν).

Γεννημένος στην ουρά της προβατίνας.

Γέννησέ με να σου μοιάσω, σπείρε με να σου ταιριάσω.
Γέννησε το βόδι, να σου ζήσει το μοσχάρι.

Γέννησε το βόδι και έκανε μοσχάρι. 

Γεννούν κι οι κοκόροι του.

Εγκαστρώθη το βουνό και γέννησε ποντίκι.
Γαμιέσαι, κόρη μ’, χαίρεσαι, στη γέννα θα τα πούμε.

Η σκύλα από τότε που γέννησε αλευρόσουπα δεν χόρτασε. 

Κάηκε το δάσος και μια μάνα που γέννησε φίδι είπε, αλίμονο σε μένα, θα καεί το φίδι μου. 

Κοιλοπονούσε γίγαντα και γέννησε ποντίκι.

Λούσε με, χτένισέ με, ξέρω ποιος με γέννησε.

Όποιος δεν φοβάται τη γέννα, δε φοβάται το Θεό.

Οπού γεννιέται μελανός, πεθαίνει μαύρος.
Όποιος γεννιέται μελανός, ποτέ του δεν ασπρίζει.
Όποιος γεννηθεί ζουρλός, ζουρλός και θα πεθάνει.

Όπως τον γέννησε η μάνα του.

Την κοιλοπονέτραν ούλ’ εγκούνα έταξαν κι όντας εγέννεσεν, έτρεξεν  ’ς σ’ αντρού ατ’ς τα παλεσάλβαρα. (Στην έγκυο όλοι έταζαν μωρουδιακά, κι όταν γέννησε έτρεξε στου άντρα της τα παλιοσώβρακα).

Φιλιέσαι κόρη χαίρεσαι, στη γέννα σου σε βλέπω.

Χειμωνιάτικη γέννα, καλοκαιρινή χαρά.