Δεν πρέπει να απελπίζεσαι… Όλα μπορούν να συμβούν!

Μια γριά κυρία, άνω των 90 ετών, αλλά καλοστεκούμενη, μπαίνει σ’ ένα φαρμακείο.

-  Καλημέρα σας κύριε, έχετε  ασπιρίνες;

-  Ναι, χωρίς αμφιβολία.

- Ωραία. Παυσίπονα;

-  Βεβαίως. Κανένα πρόβλημα.

-  Έχετε και αντιρρευματικά;

-  Είναι βέβαιο ότι έχουμε…

-  Μη μου πείτε ότι έχετε  και Viagra;

Ο φαρμακοποιός χαμογελά.

- Βεβαιότατα. Έχουμε και Viagra.

-  Και χάπια για τις ρυτίδες; Έχετε και τέτοια;

-  Έχουμε και τέτοια.

-  Αχ, θαυμάσια! Δε μου λέτε… Μήπως έχετε αλοιφή για  τις αιμορροΐδες;

- Προφανώς.

-  Α! Είστε καταπληκτικός. Και σόδα για το στομάχι;

- Βεβαίως έχουμε, λέει ο φαρμακοποιός που έχει αρχίσει να εκνευρίζεται.

-  Φάρμακα για το συκώτι;

- Μάλιστα.

-  Αγχολυτικά;

- Μάλιστα χωρίς αμφιβολία. Ο θυμός του φαρμακοποιού είναι πια έκδηλος. Η κυρία όμως συνεχίζει απτόητη.

-  Έχετε υπναγωγά;

-  Ναι, Ναι, έχουμε.

- Φάρμακα για τη μνήμη;

-  Ναι… Μερικά!

-  Μήπως έχετε και μπαστούνια;

-  Προφανώς, κυρία μου. Όμως εσείς…

-  Σας παρακαλώ, μήπως έχετε και τα ειδικά στρώματα για τους ηλικιωμένους;

- Μα, φυσικά.

- Έχετε...

-  Επιτέλους κυρία μου... Είμαστε ένα επαγγελματικό φαρμακείο! Έχουμε όλα τα απαραίτητα προϊόντα! Ποιο είναι επιτέλους το πρόβλημά σας;

Η κυρία τον κοιτάζει αμήχανα και τελικά σκύβει προς τον πάγκο και ψυθυρίζει:

- Ξέρετε, στο τέλος του μήνα παντρεύομαι το Δαμιανό, που είναι 95 ετών.  
Θα θέλαμε να ξέρουμε αν μπορούμε να δηλώσουμε  λίστα γάμου σε σας...