Φυσική οφθαλμαπάτη με υποβρύχιο καταρράκτη

Το νησιωτικό κράτος του Μαυρίκιου, στον ινδικό ωκεανό, ανατολικά της Μαδαγασκάρης, έχει έκταση 2.040 τετρ. χλμ. και πληθυσμό, σύμφωνα με εκτιμήσεις του 2009, 1.284.264 κατοίκους. (151^η χώρα στον κόσμο).

Ο Μαυρίκιος ήταν γνωστός στους Άραβες και Ινδονήσιους ναυτικούς από τον 10^ο αιώνα ήδη, αλλά πρώτοι εγκαταστάθηκαν οι Πορτογάλοι το 1507. Το 1598, ήταν η σειρά των Ολλανδών να γνωρίσουν το νησί καθώς τρία πλοία τους από το στόλο που είχε προορισμό τα νησιά των μπαχαρικών κατέληξαν στον Μαυρίκιο, εξαιτίας ενός τυφώνα. Οι Ολλανδοί ήταν αυτοί που έδωσαν και το σημερινό όνομα στο νησί θέλοντας να τιμήσουν τον πρίγκιπα Μαυρίκιο του Νασάου, κυβερνήτη και κληρονόμο των Κάτω Χωρών. Το 1638 μάλιστα ίδρυσαν την πρώτη μόνιμη αποικία τους. Το 1715, οι Γάλλοι οι οποίοι κατείχαν το γειτονικό νησί Μπουρμπόν (σημερινό Ρεουνιόν), κατέλαβαν τον Μαυρίκιο και τον μετονόμασαν σε Ιλ ντε Φρανς (νησί της Γαλλίας). Κατά τους Ναπολεόντειους πολέμους (1803-1815), το νησί έγινε στόχος των Βρετανών, οι οποίοι προσπάθησαν να το καταλάβουν. Οι Γάλλοι παρέδωσαν το νησί μετά από μία απόβαση των Βρετανών. Η επίσημη παράδοση του νησιού στο βρετανικό στέμμα έγινε το 1810. Με τη βρετανική κυριαρχία, το όνομα του νησιού επανήλθε ως Μαυρίκιος.

Στη νοτιοδυτική άκρη του νησιού η φύση δημιούργησε μία μοναδική οφθαλμαπάτη. Όταν κάποιος δει από ψηλά την περιοχή, του δημιουργείται η εντύπωση ότι κάτω από τη θάλασσα υπάρχει ένας καταρράκτης. Ο «υποβρύχιος καταρράκτης» είναι αποτέλεσμα της απορροής της άμμου και τις συγκέντρωσης λάσπης στο συγκεκριμένο σημείο του νησιού. Παρόλα αυτά η ψευδαίσθηση φαντάζει τόσο αληθινή που κόβει την ανάσα.