Στα χρόνια του βασιλιά της Ελλάδας Όθωνα η Αθήνα
ήταν μια μικρή πόλη με αγροτοκτηνοτροφικό χαρακτήρα, που κάθε άλλο παρά με τη
σημερινή έμοιαζε. Οι ελλείψεις ήταν πάρα πολλές και ο πληθυσμός αγωνιζόταν να
επιβιώσει. Την ίδια στιγμή άρχισε να αναδύεται η άρχουσα τάξη των Αθηνών
απαρτιζόμενη από αξιωματικούς, από τους απόγονους των αγωνιστών της επανάστασης
του 1821, από τους Βαυαρούς που έφερε μαζί του ο Όθωνας και από τα μέλη των ξένων
διπλωματικών αποστολών.
Διασκέδαση της ανερχόμενης αυτής τάξης, με
σαφή επηρεασμό από τα κρατούντα της Δύσης ήταν οι κοσμικές δεξιώσεις. Στις δεξιώσεις
αυτές προσφιλές θέμα μεταξύ των καλεσμένων ήταν ο σχολιασμός των επιτυχών ή ατυχών
στιλιστικών επιλογών των προσκεκλημένων με τα καυστικά σχόλια να δίνουν και να
παίρνουν.
Σε μια τέτοια δεξίωση που παρέθετε ο Ιωσήφ Λουδοβίκος Κόμης του Άρμανσπεργκ,
Αντιβασιλέας της Ελλάδος έως την ενηλικίωση του Όθωνα, παρευρέθηκε και ο
πολιτικός Ιωάννης Κωλέττης, που όταν κλήθηκε να σχολιάσει την επιλογή του
αραχνοΰφαντου μαύρου βέλου της χήρας, πλην τακτικής θαμώνας των κοσμικών
συγκεντρώσεων, μαζί και της συγκεκριμένης, Μαριορής - Ζαφειρίτσας Κοντολέοντος,
απάντησε:
«.. Έτσι δε θα φαίνεται όταν θα... κοκκινίζει
καμιά φορά αν...» Και συμπλήρωσε: «Μωρέ όλα τα 'χει η Μαριορή ο φερετζές της λείπει».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου