Σε μία δίκη, ο δικηγόρος του μηνυτή
(ενάγων) καλεί την πρώτη του μάρτυρα (κατηγορίας), μια ηλικιωμένη κυρία. Την
πλησιάζει και τη ρωτάει:
«Κυρία Νομικού, με γνωρίζετε;»
Και η μάρτυς απαντά:
«Φυσικά και σας γνωρίζω, κ. Καρρά. Σας
γνωρίζω από όταν ήσασταν μικρό αγόρι, και ειλικρινά, η απογοήτευση που μου
δώσατε είναι μεγάλη. Ψεύδεστε ασυστόλως, κερατώνετε τη γυναίκα σας,
χειραγωγείτε τον κόσμο και τους κουτσομπολεύετε πίσω από την πλάτη τους. Κάνετε
τον καμπόσο, όταν δεν μπορείτε να μοιράσετε ούτε δυο γαϊδουριών το άχυρο! Ναι,
σας γνωρίζω!»
Ο δικηγόρος μένει έκπληκτος. Μη γνωρίζοντας
τι να κάνει, δείχνει το δικηγόρο υπεράσπισης και ρωτάει ξανά:
«Κυρία Νομικού, γνωρίζετε τον δικηγόρο
υπεράσπισης;»
Η γιαγιά ρίχνει μια ματιά στον άλλο
δικηγόρο και λέει:
«Ναι, τον γνωρίζω κι αυτόν. Τον γνωρίζω από
όταν ήταν νεώτερος. Είναι τεμπέλης, φανατικός, και αλκοολικός. Δεν έχει ούτε
μία κανονική σχέση, και η νομική του εξάσκηση είναι η χειρότερη σε ολόκληρη την
Πολιτεία! Και δεν κάνω λόγο για το κεράτωμα της συζύγου του με τρεις διαφορετικές
φιλενάδες, εκ των οποίων η μία είναι η γυναίκα σου. Ναι, τον ξέρω κι αυτόν καλά».
Ο δικηγόρος υπεράσπισης κοντεύει να
πεθάνει. Τότε ο δικαστής καλεί εσπευσμένα τους δύο δικηγόρους να πλησιάσουν την
έδρα και με πολύ χαμηλή φωνή λέει:
«Λοιπόν ακούστε: Εάν έστω ένας από εσάς
τους δύο ηλίθιους, τη ρωτήσει εάν με γνωρίζει, θα σας στείλω και τους δύο στην
ηλεκτρική καρέκλα συνεννοηθήκαμε;»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου