Λίμνη της Δυτικής Μακεδονίας, στο κέντρο του νομού Καστοριάς. Βρίσκεται σχεδόν στην μέση της λεκάνης που σχηματίζουν τα βουνά Βόιο, Τρικλάριο, Βέρνο και Βίτσι προς τα βόρεια και οι απολήξεις του Ασκίου προς τα ανατολικά.
Οι εκδοχές για το πώς πήρε το όνομά της είναι διάφορες. Η πόλη της Καστοριάς ιδρύθηκε από τον Ορέστη προς τιμή της αδερφής του της Ηλέκτρας και οι κάτοικοί της για να τον τιμήσουν έδωσαν το όνομά του στην πανέμορφη λίμνη που μετρά 10.000.000 έτη ζωής. Άλλοι πάλι υποστηρίζουν ότι πήρε το όνομά της από τους κάστορες που ζούσαν σε αφθονία στην συγκεκριμένη περιοχή, ενώ άλλη εκδοχή είναι ότι ονομάστηκε έτσι προς τιμή του υιού του Δία, τον Μυθικό Διόσκουρο, Κάστορα.
Η λίμνη βρίσκεται σε υψόμετρο 630 μέτρων. Τροφοδοτείται από τα νερά του ρέματος της Βυσσινιάς, του Ξηροπόταμου και των επιφανειακών νερών της λεκάνης. Ο όγκος των νερών της φτάνει τα 100.000.000 κυβικά μέτρα. Τα πλεονάζοντα νερά της διοχετεύονται στον ποταμό Αλιάκμονα, ο οποίος περνά σε απόσταση μόλις 2 χιλιόμετρα από την δυτική όχθη της. Έχει επίμηκες σχήμα και στην δυτική όχθη της εισχωρεί μία χερσόνησος τριών χιλιομέτρων, πάνω στην οποία είναι κτισμένη η πόλη της Καστοριάς. Έχει επιφάνεια 29 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Είναι η όγδοη σε μέγεθος λίμνη της Ελλάδας, έχει μέγιστο μήκος 7 χιλιόμετρα, μέγιστο πλάτος 5 περίπου χιλιόμετρα και μέγιστο βάθος περίπου εννιά μέτρα.
Στη νοτιοδυτική όχθη της λίμνης έχει βρεθεί ένας οικισμός προϊστορικής εποχής, το Δισπηλιό. Μία ευχάριστη έκπληξη περιμένει τους επισκέπτες του Δισπηλιού. Έχει γίνει πλήρης αναπαράσταση των συνθηκών διαβίωσης που υπήρχαν κατά την νεολιθική περίοδο που έζησαν οι Δισπηλιώτες. Πλάι στη λίμνη κατασκευάστηκαν οχτώ προϊστορικές καλύβες, εξοπλισμένες με την οικοσκευή της εποχής, ενώ έχει επιχειρηθεί ακόμη και η αποκατάσταση της χλωρίδας που υπήρχε στην περιοχή.
Χαρακτηριστικό της λίμνης είναι ότι παγώνει για περίπου δεκαπέντε μέρες το χρόνο. Παλιότερα δε, ο πάγος ήταν τόσο παχύς που από πάνω περνούσαν κάρα φορτωμένα.
Η Ορεστιάδα είναι ιδιαίτερα πλούσια σε ιχθυοπανίδα και θεωρείται η δεύτερη πλουσιότερη λίμνη σε αλιεύματα της Ελλάδας.
Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει η πλούσια πανίδα της λίμνης και κυρίως η ορνιθοπανίδα καθώς στην περιοχή συναντώνται περισσότερα από 200 είδη πουλιών. Μερικά από αυτά που συναντάμε στην περιοχή είναι η χουλιαρόπαπια, το μπεκατσίνι και ο βουβόκυκνος. Επίσης, συντηρεί και πλούσια ορνιθοπανίδα που περιλαμβάνει και σπάνια απειλούμενα είδη, όπως είναι ο ροδοπελεκάνος, το λαγγώνα, ο αργυροπελεκάνος, η χαλκόκοτα, ο χηνοπρίστης, ο καλαμόκρικος, η βαλτόπαπια, ο αργυροτσικνιάς, ο μουστακογλάρονος κ.α. Από τα διερχόμενα είδη ξεχωρίζουν η σταχτόχηνα, η πρασινοκεφαλόπαπια και ο ασημόγλαρος. Η λίμνη αποτελεί έναν υδροβιότοπο μεγάλης σημασίας για τα υδρόβια αλλά και για τα αρπακτικά πουλιά, καθώς χρησιμεύει ως τόπος αναπαραγωγής, διατροφής και διαχείμασης για πολλά είδη.
Και φυσικά στη λίμνη υπάρχουν πολλών ειδών ψάρια. Με την αλιεία ασχολείται ένας σημαντικός αριθμός κατοίκων της πόλης και των γύρω χωριών.
Μερικά από τα είδη των ψαριών που αφθονούσαν στη λίμνη μέχρι και πριν από λίγα χρόνια είναι τα γριβάδια, οι γουλιανοί, οι πλατύκες, τα τσιρόνια, οι χρίσκοι, οι κέφαλοι, τα χέλια, τα πρικιά, τα γλίνια, οι τούρνες και οι πεταλούδες. Το ψάρεμα επιτρέπεται σχεδόν σε όλη τη διάρκεια το έτους, εκτός από την περίοδο της αναπαραγωγής των ψαριών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου