Το τσιλίκι

Το τσιλίκι παιζόταν από μεγάλες παρέες στην γειτονιά ή στην αλάνα. Επιλέγονταν κυρίως ανοιχτοί χώροι, γιατί το ΤΣΙΛΙΚΙ, η μικρή βέργα που έπαιζε τον πρώτο ρόλο, εκτινασσόταν πολύ μακριά και ήταν επικίνδυνη για όλα τα παιδιά αλλά και τους μεγάλους.

Για να παιχτεί το παιχνίδι χρειάζονται δύο ξύλινες βέργες, μια μακριά 60 - 70 εκατοστά περίπου (τσιλίκα) και μια μικρή 10 - 20 εκατοστά περίπου (τσιλίκι), που είναι ξυσμένο όπως το μολύβι μας, στις δυο άκρες του. 

Όταν μαζευόταν πολλά παιδιά οι δυο αρχηγοί τα «έβγαζαν» κάνοντας βήματα εναλλάξ και λέγοντας σε κάθε βήμα «τσελίκ τσομάκ αυγό», ώσπου κάποιος να πατήσει το πόδι του άλλου και να επιλέξει πρώτος τους συμπαίκτες του.

Στη συνέχεια τα παιδιά έβαζαν σημάδι ρίχνοντας πέτρες και όποιος πλησίαζε πιο κοντά στην Τσιλίκα άρχιζε πρώτος. Άλλες φορές τοποθετούσαν την Τσιλίκα κάθετα σε εσοχή του εδάφους και πετούσαν το τσιλίκι από κάποια απόσταση προσπαθώντας να πλησιάσουν την Τσιλίκα. Αυτός ή η ομάδα που πλησίαζε περισσότερο στην Τσιλίκα έπαιζε και πρώτη.

Τοποθετούσαν πάνω από μια μικρή σκαμμένη εσοχή στο έδαφος το τσιλίκι, παράλληλα προς το έδαφος, κι ένα παιδί έχοντας τα άλλα παιδιά απέναντί του, ρίχνει με την τσιλίκα το τσιλίκι, όσο πιο μακριά μπορεί, προσέχοντας όμως να μην το πιάσουν τα άλλα παιδιά.

Αν το πιάσει ένα απ’ τα παιδιά, τότε πηγαίνει αυτό το παιδί να ρίξει το τσιλίκι και εκείνος που το έριξε πριν, αλλάζει θέση και πηγαίνει απέναντι με τα άλλα παιδιά. Αν δεν το πιάσει κανείς, τότε κάποιος απ’ τους απέναντι ρίχνει το τσιλίκι για να χτυπήσει την τσιλίκα, που την τοποθετεί εκείνος που έριξε το τσιλίκι οριζόντια στο έδαφος. Αν τη χτυπήσει κάποιο παιδί παίρνει τη θέση αυτού που έριχνε και αλλάζουν θέσεις. Αν δε χτυπήσουν τη τσιλίκα, τότε ο κύριος παίχτης βάζοντας το τσιλίκι σε ένα σημείο κοντά στην εσοχή, χτυπάει το τσιλίκι με τη τσιλίκα του σε μία άκρη του και αυτό ανασηκώνεται ψηλά. Κατόπιν ο παίχτης αν το χτυπήσει μία φορά δυνατά τότε μετράει την απόσταση από το μέρος που το ‘ριξε μέχρι το σημείο που έπεσε με τη τσιλίκα του και όποιο νούμερο βρει, αυτό είναι οι πόντοι που κέρδισε.

Κάθε παίχτης είχε και το δικαίωμα να παίζει το τσιλίκι με την τσιλίκα όσες φορές μπορούσε αρκεί να μην πέσει αυτό στο έδαφος. Τον αριθμό των χτυπημάτων τον πολλαπλασιάζανε επί τον αριθμό των βημάτων που ήταν η απόσταση του τσιλικιού από την μάνα (εσοχή στο έδαφος). Έτσι συγκεντρωνόταν οι πόντοι κάθε ομάδας, τους οποίους γράφανε στο έδαφος με παραστάσεις, ας πούμε κάθετες γραμμές.

Αν έχανε η πρώτη ομάδα, όταν δηλαδή κάποιος έπιανε το τσιλίκι και έκαιγε τους παίκτες, τότε η άλλη ομάδα ξεκινούσε την διαδικασία, με στόχο να σβήσει τους πόντους. Το παιχνίδι διαρκούσε πάνω από 2- 3 ώρες.