Λίμνη Βεγορίτιδα ή λίμνη του Οστρόβου ή της Άρνισσας.

Μία λίμνη της Δυτικής Μακεδονίας, στα όρια των νομών Φλώρινας - Κοζάνης - Πέλλας. Έχει σχηματισθεί στη λεκάνη, μεταξύ των βουνών Τρίκλαρι - Βαρνούντα - Βέρνο. Έχει σχήμα στενόμακρο, με 72,5 τετραγωνικά χιλιόμετρα επιφάνεια. Είναι η τρίτη σε μέγεθος λίμνη της χώρας, με μήκος περίπου 15 χιλιόμετρα, πλάτος στο μέσον της 5 χιλιόμετρα και βάθος 60 - 80 μέτρα. 

 

Τα πλεονάζοντα νερά της διοχετεύονται στον Εδεσσαίο ποταμό, με μία σήραγγα που αρχίζει από την Βορειοανατολική όχθη της. Παλαιότερα σε εποχές βροχής όταν η στάθμη της ανέβαινε, τα νερά κατέκλυζαν την περιοχή γι' αυτό η ΔΕΗ το 1954, κατασκεύασε σήραγγα 6035 μέτρων, με την οποία μεταφέρει τα νερά της όταν χρειάζεται στην τεχνητή λίμνη του Νησίου, για να τροφοδοτήσουν τα υδροηλεκτρικά έργα Άγρα - Εδέσσης. Στις όχθες της έχουν κτιστεί οι οικισμοί Αγ. Παντελεήμονας, Βέγορα, Φαράγγι, Περαία, Άρνισσα και άλλοι, ενώ στην Νότια όχθη της υπάρχουν λείψανα αρχαίου οικισμού.

Κοντά στη Λίμνη Βεγορίτιδα βρίσκονται οι λίμνες των Πετρών, της Ζάζαρης και της Χειμαρρίτιδας, οι οποίες συνδέονται υδρολογικά μεταξύ τους. Γεωλογικά, οι λίμνες αυτές είναι υπολείμματα μιας παλιάς μεγάλης λίμνης, της Εορδαίας, που σύμφωνα με τους γεωλόγους, καταλάμβανε έκταση τετραγωνικών χιλιομέτρων και είχε βάθος 250 μέτρα. 

Σύμφωνα με τους ειδικούς, η Λίμνη Βεγορίτιδα είναι λίμνη αλπικού τύπου και τεκτονικής προέλευσης. Λόγω χημικής διάβρωσης χαρακτηριστικά της είναι η δημιουργία υπογείων κοιλοτήτων. Πολύ συχνά μάλιστα, παρουσιάζεται το φαινόμενο αυξομείωσης της στάθμης της. Από το 1896 υπάρχουν στοιχεία, που αποδεικνύουν την πτώση και την επάνοδο των υδάτων της σε ανύποπτο χρόνο, χωρίς αυτό να οφείλεται σε κλιματολογικούς παράγοντες. Το Δεκέμβριο του 1994, η στάθμη της λίμνης έφθασε στο κατώτατο όριό της, στα 511 μέτρα, με μείωση του υδάτινου όγκου της κατά 80% και μείωση της επιφάνειάς της κατά 40%. 

Αυτό αποδόθηκε στις συνεχόμενες αντλήσεις της ΔEH, στις αρδεύσεις για την κάλυψη των αναγκών των καλλιεργειών δίπλα στη λίμνη, στις διαρροές από τις φυσικές καταβόθρες, στην ανομβρία και στις απώλειες λόγω εξάτμισης.

 

Στην περιοχή της Λίμνης Βεγορίτιδας φωλιάζουν πάνω από 80 είδη πουλιών, ενώ μια σπάνια χλωρίδα και πανίδα φιλοξενείται στις όχθες της. Οι κάτοικοι των παραλίμνιων περιοχών ασχολούνται με την αμπελοκαλλιέργεια, καλλιεργώντας σπάνιες ποικιλίες όπως αυτή του ξινόμαυρου. Άλλη βασική δραστηριότητα για τους κατοίκους των περιοχών αυτών είναι η αλιεία η οποία γίνεται με τις πλάβες, τις χαρακτηριστικές βάρκες χωρίς καρίνα. Τα πιο γνωστά ψάρια της Λίμνης Βεγορίτιδας είναι το τσιρόνι, το γριβάδι, το γλύνι, η πεταλούδα κ.ά.