Οι 8 πιο άτυχοι άνθρωποι της ιστορίας

 

1. Ο «ατομικός» άνθρωπος

Ο Ιάπωνας Tsutomu Yamaguchi (16.03.1916 – 04.01.2010), βρέθηκε για επαγγελματικούς λόγους, για λογαριασμό της επιχείρησης στην οποία εργαζόταν, της Mitsubishi Heavy Industries,  στη Χιροσίμα, στις 6 Αυγούστου του 1945. Καθώς περπατούσε, η πόλη βομβαρδίστηκε στις 8:15 π.μ. με την ατομική βόμβα να σκάει λίγα μόλις χιλιόμετρα μακριά και προξενώντας σημαντικές βλάβες στην ακοή και την όρασή του. Σοκαρισμένος από το συμβάν, ο Tsutomu Yamaguchi έφυγε από την Χιροσίμα γιατί, όπως είναι λογικό, δεν ένιωθε ασφαλής.

Την επόμενη μέρα επέστρεψε στην πατρίδα του, το Ναγκασάκι και, παρά τις πληγές του, επέστρεψε στην εργασία, στις 9 Αυγούστου, την ημέρα του δεύτερου ατομικού βομβαρδισμού.

Με αυτό το παιχνίδι της τύχης ο Yamaguchi ήταν παρών και στις δύο πόλεις που έχουν χτυπηθεί στην ιστορία από ατομικές βόμβες. Κι όμως, ο Yamaguchi επέζησε και από την δεύτερη έκρηξη και έγινε ενεργός ακτιβιστής ενάντια στα πυρηνικά όπλα.

Το 1957 αναγνωρίστηκε ως θύμα του hibakusha (έκρηξη που πλήττει το πρόσωπο) του βομβαρδισμού του Ναγκασάκι, ενώ στις 24 Μαρτίου 2009 η κυβέρνηση της Ιαπωνίας αναγνώρισε επίσημα την παρουσία του στην Χιροσίμα τρεις μέρες νωρίτερα, καθιστώντας τον το μοναδικό άτομο που έχει αναγνωριστεί επισήμως από την κυβέρνηση της Ιαπωνίας ως επιζών των δύο εκρήξεων της ατομικής βόμβας, στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι.

Πέθανε από καρκίνο του στομάχου, στα 94 του χρόνια, τον Ιανουάριο του 2010.

2. Ένας μετεωρίτης στο σαλόνι της

Ο μετεωρίτης Sylacauga έπεσε στη γη στις 30 του Νοεμβρίου 1954 στις 2:46 μ.μ. κοντά στην πόλη της Sylacauga, στην Αλαμπάμα των Η.Π.Α. Αν και επισήμως είναι γνωστός ως μετεωρίτης Sylacauga, συχνά αναφέρεται και ως μετεωρίτης Hodges, επειδή ένα τμήμα του χτύπησε την Ann Elizabeth Hodges (1923-1972).

Ο μετεωρίτης Sylacauga είναι το πρώτο τεκμηριωμένο εξωγήινο αντικείμενο, από το οποίο έχει τραυματιστεί άνθρωπος.

Κατά την είσοδό του στην ατμόσφαιρα της γης ο μετεωρίτης Sylacauga κατακερματίστηκε σε τουλάχιστον 3 κομμάτια:

α. Το θραύσμα Hodges, το οποίο χτύπησε την Ann Elizabeth Hodges.

β. Το θραύσμα McKinney, το οποίο βρέθηκε την επόμενη μέρα.

γ. Ένα τρίτο θραύσμα θεωρείται ότι έπεσε κάπου κοντά στο Childersburg (λίγα χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Oak Grove).

Το μετέωρο έγινε ορατό από τρεις πολιτείες τη στιγμή εισόδου του στην ατμόσφαιρα, αν και έπεσε νωρίς το απόγευμα.

Το μεγέθους γκρέιπφρουτ θραύσμα Hodges, συνετρίβη μέσα από τη στέγη ενός σπιτιού στο Oak Grove της Αλαμπάμα, αναπήδησε σε ένα μεγάλο ξύλινο ραδιόφωνο και χτύπησε την Ann Elizabeth Hodges που καθόταν αναπαυτικά σε έναν καναπέ του σαλονιού της. Η 31 ετών γυναίκα είχε άσχημους μώλωπες στη μία πλευρά του σώματός της, αλλά ήταν σε θέση να περπατήσει.

Το γεγονός έγινε γνωστό, έλαβε παγκόσμια δημοσιότητα και οι Hodges προσπάθησαν να το εκμεταλλευτούν και να κερδίσουν χρήματα.

Δυστυχώς γι’ αυτούς η πολεμική αεροπορία των Η.Π.Α. έστειλε ένα ελικόπτερο για να παραλάβει το μετεωρίτη. Ο Eugene Hodges, σύζυγος της γυναίκας που χτυπήθηκε, προσέλαβε ένα δικηγόρο να πάρει πίσω το μετεωρίτη. Ο δικηγόρος των Hodges, Bertie Guy, υποστήριξε ότι οι Hodges θέλουν να πουλήσουν το μετεωρίτη, για να καλύψουν τη ζημιά στο σπίτι. Άλλωστε υπήρξαν προσφορές μέχρι και 5.000 δολαρίων για το μετεωρίτη. Μέχρι τη στιγμή που ο μετεωρίτης επέστρεψε στους Hodges όμως, πάνω από ένα χρόνο αργότερα, το ενδιαφέρον του κοινού είχε ατονήσει και δεν μπορούσαν πια να βρουν αγοραστή πρόθυμο να πληρώσει για να τον αγοράσει.

Η Ann Elizabeth Hodges ανήσυχη από τη μειωμένη προσοχή του κοινού και έχοντας το άγχος της δικαστικής της διαφοράς με την πολεμική αεροπορία των Η.Π.Α. αποφάσισε, παρά την αντίθετη επιθυμία του συζύγου της, να δωρίσει το μετεωρίτη στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Αλαμπάμα, όπου υπάρχει μέχρι σήμερα.

Και πριν βιαστείτε να πείτε ότι αυτό θα μπορούσε να συμβεί στον καθένα μας, σας ενημερώνουμε ότι η Ann Elizabeth Hodges είναι ο μοναδικός άνθρωπος που έχει ποτέ χτυπηθεί από μετεωρίτη.

3. Το «τρομοκρατημένο» ζευγάρι

Το ζεύγος Laurence από την Αγγλία απολάμβανε το ταξίδι του στην Νέα Υόρκη τον Σεπτέμβριο του 2001, όταν οι πιο διάσημοι πύργοι της σύγχρονης ιστορίας δέχτηκαν επίθεση και κατεδαφίστηκαν. Ένα το κρατούμενο.

Τον Ιούλιο του 2005 αποφάσισαν να προτιμήσουν την χώρα τους για το καλοκαιρινό τους ταξίδι. Καθώς έκαναν την βόλτα τους στο Λονδίνο, έγιναν μάρτυρες του μεγαλύτερου τρομοκρατικού χτυπήματος που έγινε ποτέ στην Αγγλία, συνταράσσοντας τα θεμέλια του λονδρέζικου δικτύου συγκοινωνιών. Δύο τα κρατούμενα.

Τρία χρόνια μετά, οι Laurences επέλεξαν τον εξωτικό προορισμό της Βομβάης, μακριά από την τρέλα της Δύσης. Τρίτη και φαρμακερή φορά, όμως, το ζευγάρι βρέθηκε στο επίκεντρο των βομβιστικών επιθέσεων που έλαβαν χώρα στην ινδική μεγαλούπολη.

Σώοι ακόμη, οι δύο Άγγλοι αμφιβάλλουμε αν θα τολμήσουν να ξαναφύγουν από το σπίτι τους.

4. Ο άνθρωπος που έφερνε ατυχία στους προέδρους

Ο Robert Todd Lincoln, γιος του Αμερικανού πρόεδρου Abraham Lincoln, ήταν παρών όταν δολοφονήθηκε ο πατέρας του. Ο επόμενος πρόεδρος, James Garfield, τον κάλεσε να γίνει γραμματέας πολεμικών υποθέσεων. Σε κοινό τους ταξίδι, και ενώ ετοιμαζόταν να επιβιβαστεί στο τρένο, ο Garfield πυροβολήθηκε και άφησε την τελευταία του πνοή. Βοηθός και του επόμενου Αμερικανού προέδρου, του William McKinley, ο Lincoln βρισκόταν στην διπλανή αίθουσα, όταν ο πρόεδρος κατά την διάρκεια της ομιλίας του πυροβολήθηκε δύο φορές. Τρία στα τρία για τον Lincoln Jr, τον οποίο ξανακάλεσαν για να προσφέρει τις υπηρεσίες του και σε επόμενο προεδρικό επιτελείο. Ο ίδιος όμως, έχοντας μάλλον αυτογνωσία, προτίμησε να μείνει στο σπίτι του και να σώσει τις Η.Π.Α. από καινούριες τραγωδίες.

5. Όσκαρ ατυχίας

Ο Buster Keaton και ο Charlie Chaplin θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν την Jeanne Rogers ως πηγή έμπνευσής τους για τα ευρηματικά gags τους και τα τρελά ατυχήματα των ταινιών τους. Η ίδια, όμως, η Rogers δεν θεώρησε και τόσο κωμικά τα όσα της συνέβησαν.

Αρχικά, τη χτύπησε κεραυνός. Έπειτα, την ξαναχτύπησε. Πριν αναρωτηθείτε πόσες είναι οι πιθανότητες, προσθέστε στην λίστα παθημάτων της και την πτώση της από την πρύμνη ενός πλοίου, κατά την διάρκεια κρουαζιέρας.

Λίγο καιρό αργότερα, προχωρούσε με τον γιο της όταν αυτός της φώναξε «Μαμά, κοίτα ένα ωραίο πουλί». Το επόμενο που θυμάται η Rogers είναι μια νυχτερίδα να γαντζώνεται στο κεφάλι της και αυτή να τρέχει πανικόβλητη ζητώντας βοήθεια. Οι γύρω της συμμερίστηκαν τον πόνο της, συνεισφέροντας σε ουρλιαχτά, πράγμα που εξαγρίωσε την νυχτερίδα, που άρχισε να της τραβάει το κεφάλι.

Ξεπερνώντας και αυτό το πάθημά της στο νοσοκομείο, η Rogers που σίγουρα δεν κράτησε το κοκαλάκι της νυχτερίδας, συνέχισε το μαραθώνιο εγκληματικής ατυχίας ως θύμα ληστείας και δέκτης πυροβολισμών. Η ίδια φέρεται μετά από όλα αυτά να δήλωσε:

«Δε με φοβίζει ο θάνατος. Αλλά η ζωή με τρομάζει όσο τίποτα άλλο».

6. Ο άτυχος δασοφύλακας και οι κεραυνοί

Ο Roy Sullivan, ένας φύλακας πάρκων στην Virginia των Η.Π.Α. είναι υποψήφιος για το μεγαλύτερο σερί «καιρικών» ατυχιών, που κάνει τους δύο κεραυνούς της Rogers, παραπάνω, να μοιάζουν με μικροατύχημα. Επτά φορές ο Αμερικανός βίωσε το τίναγμα του κεραυνού, πράγμα που σημαίνει πως πέτυχε τη μία πιθανότητα στις 22.000.000.000.000.000.000.000 που έχει κάποιος να πάθει κάτι ανάλογο.

Η πρώτη του φορά ήταν το 1942, όταν βρισκόταν πάνω σε έναν πυργίσκο παρακολούθησης. Οι επόμενες φορές τον βρήκαν να οδηγεί σε ένα βουνό, να ψαρεύει, να απλώνει τα ρούχα στην αυλή του, ακόμη και στο εσωτερικό του σπιτιού του.

Τραγική ειρωνεία: σε ηλικία 71 ετών, ο Sullivan αυτοκτόνησε. Ίσως ήθελε να αποδείξει την ανικανότητα των κεραυνών να καταφέρουν το ίδιο αποτέλεσμα.

7. Η τύχη δεν ξέρει κολύμπι

 

Ευτυχώς όμως ήξερε η Violet Jessop, η οποία βρέθηκε όχι σε ένα, ούτε σε δύο, αλλά σε τρία μεγάλα ναυάγια των αρχών του 20ού αιώνα.

Το 1911, σε ηλικία 24 ετών, εργαζόταν ως καμαριέρα στο πολυτελές πλοίο Olympic. Στις 20 Σεπτεμβρίου 1911, το Olympic συγκρούστηκε με ένα βρετανικό πολεμικό πλοίο, το HMS Hawke στα ανοικτά των Isle of Wight.

Παρά το γεγονός ότι το συμβάν είχε ως αποτέλεσμα την είσοδο υδάτων σε δύο διαμερίσματα του πλοίου, το Olympic κατάφερε να γυρίσει πίσω στο Σαουθάμπτον. Κατά την έρευνα που ακολούθησε από το Βασιλικό Ναυτικό,   το Olympic κατηγορήθηκε για το περιστατικό, επειδή η μεγάλη του μετατόπιση προκάλεσε αναρρόφηση που τράβηξε το HMS Hawke στο πλευρό του.

Σώα και αβλαβής, η Violet Jessop πήρε «προαγωγή», καθώς προσελήφθη στον γνωστό σε όλους μας Τιτανικό, στις 10 Απριλίου 1912. Τέσσερις ημέρες αργότερα, στις 14 Απριλίου, γύρω στις 23:40 ο Τιτανικός συγκρούστηκε με παγόβουνο και άρχισε να βυθίζεται.

Η Violet Jessop αποχώρησε σε μία σωσίβια λέμβο, σώα και πάλι. Το επόμενο πρωί τη Violet και τους υπόλοιπους επιζώντες διέσωσε το RMS Carpathia.

Κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου η Violet υπηρέτησε ως νοσοκόμα για το  Βρετανικό Ερυθρό Σταυρό. Το 1916, ήταν επί της Αυτού Μεγαλειότητας Νοσοκομείο του πλοίου Βρετανικός όταν το πλοίο χτύπησε, προφανώς σε νάρκη, και βυθίστηκε στο Αιγαίο Πέλαγος. Η Violet όμως σώθηκε για μια ακόμη φορά.

Η «αβύθιστη» γυναίκα τελικά πέθανε το 1971, σε μεγάλη ηλικία, από συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια και οι στάχτες της σκορπίστηκαν στην θάλασσα, στοιχείο απόλυτα γνώριμο για εκείνη.

 

8. Η επίμονη σφαίρα

Κάπου στα 1883, ο Henry Ziegland αποφάσισε να χωρίσει με την κοπέλα του. Εκείνη, πληγωμένη βαθύτατα, αυτοκτόνησε. Ο αδελφός της, μετά την τραγωδία, άρπαξε ένα όπλο, έσπευσε στο σπίτι του Henry Ziegland, τον πυροβόλησε και στην συνέχεια αυτοπυροβολήθηκε. Ο μόνος επιζήσας, τελικά, ήταν ο Henry Ziegland, τον οποίο η σφαίρα προσπέρασε και καρφώθηκε στο δέντρο της αυλής του. Με αυτά τα δεδομένα, ο συγκεκριμένος άνδρας μάλλον τυχερός θα μπορούσε να χαρακτηριστεί.

Πολλά χρόνια μετά, όμως, στην προσπάθειά του να ξεφορτωθεί το γέρικο δέντρο με δυναμίτη, η σφαίρα επαναπυροδοτήθηκε και βρήκε τελικά τον στόχο της, έστω και ετεροχρονισμένα, περνώντας μέσα από το κεφάλι του Ziegland. Άμα δεν σε θέλει.