Τα βρήκε μπαστούνια

Η προέλευση της φράσης αυτής ανάγεται σε ένα πραγματικό γεγονός, που συνέβη κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας στην Ελλάδα.

Εκατό χρόνια μετά την άλωση του φρουρίου της Ακροκορίνθου από το Λέοντα το Σγουρό, οι Φράγκοι γιόρτασαν στην Κόρινθο με μεγάλη τελετή αυτή την επέτειο.

Οι ευγενείς έκαναν ιππικούς αγώνες κάτω από τα βλέμματα των ωραίων γυναικών. Ξεχώρισαν δύο νικητές: Ο Ελληνογάλλος δούκας των Αθηνών Γουίδος, ο οποίος ήταν μόλις είκοσι ετών κι ο Νορμανδός Μπουσάρ, φημισμένος καβαλάρης και οπλομάχος της εποχής.

Συνέβη εκείνη την ημέρα να καλέσει σε μονομαχία ο «Μπάιλος» του Μορέα, Νικόλαος Ντε Σαιντομέρ, τον παλατίνο της Κεφαλλονιάς, Ιωάννη, που επειδή φοβήθηκε τη δύναμη του αντιπάλου του αρνήθηκε να χτυπηθεί μαζί του. Ως πρόφαση, για να μην ντροπιαστεί, επικαλέστηκε το γεγονός ότι το άλογό του ήταν αγύμναστο.

Αλλά ο Μπουσάρ τον ντρόπιασε μπροστά σε όλους, όταν ανέβηκε πάνω σ’ αυτό το ίδιο άλογο κι έκανε τόσα γυμνάσματα, ώστε να κινήσει το θαυμασμό των θεατών. Ύστερα, καλπάζοντας γύρω από την κονίστρα, φώναξε δυνατά: «Να το άλογο που μας παρέστησαν αγύμναστο».

Αυτό βέβαια, ήταν αρκετό για να προκαλέσει το θανάσιμο μίσος του Ιωάννη, ο οποίος έστειλε κρυφά έναν υπηρέτη του για να αλλάξει τα δυο ξίφη του Μπουσάρ με δυο πανομοιότυπα, αλλά ξύλινα, αυτά δηλαδή που είχαν για να γυμνάζονται οι αρχάριοι. Τα ξύλινα αυτά ξίφη τα ονόμαζαν «μπαστέν» και οι Έλληνες τα έλεγαν «μπαστούνια».

Όταν ο υπηρέτης κατάφερε να τα αλλάξει, ο Ιωάννης κάλεσε τον Μπουσάρ αμέσως σε μονομαχία. Ανύποπτος εκείνος τράβηξε το πρώτο ξίφος του και το βρήκε ξύλινο. Τραβά και το δεύτερο, κι αυτό «μπαστούνι». Και τα δυο τα βρήκε «μπαστούνια». Εκμεταλλευόμενος το γεγονός ο Ιωάννης κατάφερε τότε να τον τραυματίσει θανάσιμα στο στήθος. Από τότε έμεινε η φράση: «Τα βρήκε μπαστούνια» και φυσικά δεν έχει σχέση με τα τραπουλόχαρτα ή τα μπαστούνια που γνωρίζουμε.