Παροιμίες (Γιατρός, γιατρειά, γιατρικό)

Γιατρός, γιατρειά, γιατρικό

Αδερφό γιατρό κι αν έχεις, το τυρί καθάριζέ το.

Αλάργα απ’ άβγαλτο γιατρό κι από παλιά πουτάνα.
Αλιά αν σε κρίνουνε γιατροί και σε βαστούνε πόνοι.
Αν δεν πέσουν οι γιατροί δεν σηκώνονται οι άρρωστοι.
Αν εγιατρεύονταν ο νους και η καρδιά τ’ ανθρώπου, χαρά στη μοίρα των γιατρών, μικρού, μεγάλου τόπου.
Αν έχεις κι αδερφό γιατρό, μήλο ακαθάριστο μην τρως.
Αν ήξερε ο κασίδης (εννοείται γιατρικό) είθε να γιατρέψει την κασίδα του.
Αν κάτεχε ο κασίδης γιατρικό θα το ‘κανε της κεφαλής του.
Από δικηγόρο νεαρό, κληρονομιά χαμένη κι από νεαρό γιατρό οι τάφοι γεμισμένοι.
Απού πονεί πάει στον γιατρό.
Βγάλε έξω τον γιατρό.
Για να γιατρέψεις της καρδιάς κάθε καημό και πόνο μοναδικό της γιατρικό είναι το γλέντι μόνο.
Γιάτρεψε συ τα πάθη σου κι ύστερα τα δικά μου.
Γιατροσόφια και ξόρκια ξεγυμνώνουνε τα σπίτια.
Ένα μήλο την ημέρα το γιατρό τον κάνει πέρα.
Έχε τα πόδια σου ζεστά, την κεφαλή σου κρύα και το στομάχι αλαφρό, γιατρού δεν έχεις χρεία.
Η αλεπού … γιατρός.
Η δουλειά τα κάνει τ’ άσπρα κι ο γιατρός τα κάνε πάστρα.
Η πληγή της μαχαιριάς βρίσκει γιατρειά, της γλώσσας όχι.
Θα βρεθεί και το σκιλλόχορτο για γιατρικό.
Κακό με κακό δε γιατρεύεις.
Κατά τον άρρωστο και ο γιατρός.
Κι ο γιατρός για μια παρηγοριά είναι.
Κλείσ’ τον γιατρό.
Κώλος κλασμένος, γιατρός χεσμένος.
Κώλος που κλάνει γιατρό δε φοβάται.
Λάθος γιατρού, θέλημα θεού.
Μέσα στου χάρου  τις πληγές βότανα δε χωρούνε, ούτε γιατροί γιατρεύουνε  ούτε άγιοι βοηθούνε.
Μηδέ όλα του γιατρού, μηδέ του γιατρού κανένα.
Μήτε όλα του γιατρού, μήτε δίχως το γιατρό.
Μήτε όλα του γιατρού, μήτε όλα του παπά.
Ο άρρωστος θέλει γιατρό κι ο πεθαμένος κλάμα.
Ο άρρωστος πάει στο γιατρό.
Ο άρρωστος που ορίζει ως κληρονόμο του το γιατρό του, δεν πρόκειται να γίνει καλά.
Ο άρρωστος τρέχει στο γιατρό.
Ο γιατρός βαρεί μια τσεκουριά κι όποιον πάρει ή τον άρρωστο ή την αρρώστια.
Ο γιατρός είναι και πνευματικός.
Ο γιατρός είναι ο χειρότερος άρρωστος.
Ο γιατρός θεραπεύει την αρρώστια, αλλά όχι και το θάνατο.
Ο Θεός γιατρεύει και ο γιατρός μαζεύει.
Ο Θεός γιατρεύει, μα ο γιατρός παίρνει την αμοιβή.
Ο θιο έδικε την αρρουστία τσαι τη γιατρεία.
Ο καιρός είναι γιατρός.
Ο παθός είναι και γιατρός.
Ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός.
Όποιος λέει τον πόνο του βρίσκει τη γιατρειά του.
Όπου μπαίνει ο ήλιος δεν μπαίνει ο γιατρός.
Οπώχει πόνο πάει στο γιατρό.
Όταν βαρείς, να γιατρευτείς έξοδα μη λυπάσαι.
Όταν έχεις και δεν τρως, πρέπει να σε δει γιατρός.
Ούτε ούλα του γιατρού, ούτε ούλα του παθού.
Παλιό γιατρό και γέρο καπετάνιο.
Παπάς, γιατρός και χωροφύλακας, καλύτερα είναι να μη μπαίνουνε στο σπίτι.
Πίνε παλιό κρασί και παίρνε παλιό γιατρό.
Πολύπαθος, πολύξερος, γιατρός μπορεί να γίνει.
Που πονεί, στο γιατρό π(ι)λαλεί.
Ρώτα τον παθό κι όχι τον γιατρό.
Σπίτι που δεν το βλέπει ο ήλιος το βλέπει ο γιατρός.
Στην καρδιά και στο πλεμόνι, από κει γιατρός δε σώνει.
Στον άρρωστο το γιατρικό στον πονεμένο ο λόγος.
Στον γιατρό και στον πνευματικό τα λένε όλα.
Στου διαόλου το χωριό, όλοι κάνουν το γιατρό.
Το πρόσωπό σου καθαρό, γιατρού δε θα ‘χεις χρεία.
Τον στόμαχό σου αδειανό, γιατρού δε θα ‘χεις χρεία.
Του γιατρού τα σφάλματα η πλάκα τα σκεπάζει.
Των άλλων γίνεται γιατρός και του αυτού του όχι.
Φθινοπωρινή αρρώστια δύσκολα γιατρεύεται.
Χέρι θεού, σφάλμα γιατρού.
Ώστε να ‘ρθούνε οι γιατροί πάνε οι πληγωμένοι.