Παροιμίες (Γεράματα)

Γεράματα

Άμα γεράσει ο αλουπός, περιπαίζουν τον οι όρνιθες.

Ανάθεμα δυο πράματα: φτώχεια και γεράματα.

Απής γεράσει το δεντρί ξεράδια δεν του λείπουν.

Γάμος στα γεράματα ή σταυρός ή κέρατα.

Γεράματα και ζούρλια, πληγές αγιάτρευτες.

Γεράματα και φτώχεια πληγές αγιάτρευτες.

Γεράματα σκοντάμματα.

Δεν ήθελα τα νιάτα του για τα γεράματά μου.

Εγέρασαν οι γάτοι και περιπαίζουν τους οι ποντικοί.

Έρμα νιάτα κακά γεράματα.

Κακή ζωή πρώιμα γηρατειά.

Καλά γεράματα παρά νιάτα.

Καλά νιάτα, κακά γεράματα.

Καλόγρια στα γεράματα.

Μάθε νέος γράμματα να ‘χεις καλά γεράματα.

Ο κάττος (γάτος), τζι’ αγ γεράσει, τα νύσια (νύχια), που ‘σει έσιει (έχει τα ίδια όπως πριν).

Οι λύπες κόβουν γόνατα κι οι λογισμοί γερνάνε.

Όποιος δεν κάνει τρέλες στα νιάτα του, τις κάνει στα γεράματά του.

Σκατά νιάτα και καλά γεράματα.

Στα γεράματά μας τζέρρατα (κέρατα).

Τα γεράματα δεν αρχίζουν με το άσπρισμα των μαλλιών, αλλά με το μαύρισμα της καρδιάς.
Να ήταν τα νιάτα δυο φορές τα γηρατειά καμία.
Κράτα γέρο για τα γεράματα.

Τα γεράματα στην πλάτη έχουν γράμματα.

Τεμπέλης στα νιάτα, ζητιάνος στα γεράματα.

Τεμπέλικα νιάτα, μαύρα γεράματα.

Τον φτωχό και τον χωριάτη ξένη έγνοια τους γερνάει.

Τώρα στα γεράματα μάθε, γέρο, γράμματα.

Τώρα στα γεράματα παπούτσια με λαλέδες.