Παροιμίες (Γέλιο)

Γέλιο

Άμα ξαναγίνω νύφη, ξέρω να χαμογελώ.

Αν γελάς όταν σε δέρνουν, ποτέ δεν θα σε ξαναδείρουν.

Αν δεν γελάσεις το πρωί, μην καρτερείς το βράδυ.

Αναγελούμε δεκαοχτώ και μας γελούνε χίλιοι.

Ανώφελα γέλια, ανάλατο φαΐ.

Απ’ τα πολλά τα γέλια, καταλαβαίνεις τον τρελό.

Ας γελούμε κι ας πηδούμε, για να λεν πως δεν πεινούμε.

Άσπρα γέλια των χειλιώνε, μαύρα γέλια των καρδιώνε.

Αυτός που χαμογελά αντί να οργίζεται είναι πάντα ο πιο δυνατός.

Γέλα εσύ κι εγώ γελώ να περνάμε τον καιρό.

Γέλα κι ο κόσμος θα γελάσει μαζί σου. Κλάψε και θα κλάψεις μόνος σου.

Γέλα με να σε γελώ, να περνούμε τον καιρό.

Γελά ο μωρός καν τι μη γελοίον ει.

Γελά ο τρελός στ’ αγέλαστα.

Γελά που κλάνει, μα δεν τον πιάνει.

Γέλα, γέλα, κλάψε, κλάψε.

Γελάει και χαίρεται πολύ ποιος μένει τελευταίος.

Γελάει καλά όποιος γελάει τελευταίος.

Γελάνε και τ’ αυτιά του.

Γέλασε και το παρδαλό κατσίκι.

Γέλασε ο κάθε πικραμένος.

Γέλασέ τον τον χωριάτη, να τον έχεις πάντα εργάτη.

Γέλασες και γιομάτισες, μα δε θα δειλινίσεις.

Γέλια ασταμάτητα, μυαλά κουρκουτιασμένα.

Γέλια, γέλια δίχως φρένα και μυαλά κουρκουτιασμένα.

Γέλιο άσκοπο, μυαλό άσκεφτο.

Γέλιο και κλάμα είναι στον ίδιο σάκο.

Γέλιο χαρά που μου ‘φερες και λύπη που μου πήρες.

Γελούν τα μάτια και μιλούν και κλαίν και μαχαιρώνουν.

Δυο γελάν, κάτι ξέρουν. Ένας γελάει, τρελός είναι.

Εγελούσανε με εμένα κι έσκασα κι εγώ στα γέλια.

Έζησε χρόνια πιο πολλά απ’ το γέλιο στη ζωή του.

Είναι κι άσπρα γέλια, είναι και μαύρα γέλια.

Ένα ζεστό χαμόγελο, είναι η λιακάδα στο χειμώνα.

Έπεσε το γέλιο της αρκούδας.

Η πιο χαμένη μέρα, είναι αυτή που δεν έχουμε γελάσει.

Θα γελάσει καλά, όποιος γελάσει τελευταίος.

Θα γελάσει ο κάθε πικραμένος.

Κάλλιο λάχανα με γέλια παρά ζάχαρη με γκρίνια.

Κάλλιο της γης κατάλυμα παρά του κόσμου γέλιο.

Καλύτερα καλύβα όπου γελούν, παρά παλάτι όπου κλαίνε.

Κουτσό ποτέ μην κυνηγάς, με σένα θα γελάσουν.

Μάρτης είναι νάζια κάνει, πότε κλαίει πότε γελάει.

Με γέλασες και γεύτηκες, μα δε θε να δειπνήσεις.

Με γέλασες και δείπνησες, μα δεν θα κολατσίσεις.

Με δώδεκα γελάω εγώ και δεκατρείς με μένα.

Με τα κόκκινα πανάκια τα γελούνε τα παιδάκια.

Μηδέ γάμος χωρίς κλάμα μηδέ μνήμα χωρίς γέλιο.

Να ζήστε, να γεράσετε, να δείτε, να γελάσετε.

Ξένος πόνος όλο γέλια.

Ο γνωστικός θυμάται και γελά, ο τρελός βλέπει και γελά.

Ο κουζουλός τα θωρεί και τα δεν θωρεί, γελά.

Ο Οκτώβρης θέλει γέλια, γιατί ανοίγουν τα βαρέλια.

Οι τρελοί γελούν για όλα.

Όποια μέρα δεν γελάμε τηνε χάνουμε απ’ τη ζήση.

Όποιος γελάει με τον άλλον, γελάει με τα μούτρα του.

Όποιος γελάει την Παρασκευή, κλαίει το Σαββάτο.

Όποιος δεν γελάσει το πρωί, ούτε το μεσημέρι θα γελάσει.

Όποιος εγέλα το ταχύ (το πρωί), κλαίει πριχού βραδιάσει.

Όποιος πολύ γελάει, πολύ κλαίει στο τέλος.

Όποιος πουλάει το σπίτι του, γελούν τα κεραμίδια.

Όσοι ξέρουν να γελούν, πολλά χρόνια θε να ζουν.

Όταν γελά το πρόσωπο, δεν γελά πάντα κι η καρδιά.

Όταν γελάς μη σκέφτεσαι, μα όταν κλαις το ίδιο.

Όταν γεννιέται αρσενικό, γελούνε και τα κεραμίδια.

Πρωινό γέλιο, βραδινό κλάμα.

Στου λωλού το στόμα ξεφύτρωσε το γέλιο.

Στου λωλού το στόμα περισσεύει το γέλιο.

Τ’ ανέγελο του κόσμου, τον κόσμ’ αναγελά.

Τα γέλια θα σου βγουν ξινά.

Τα γέλια με τα κλάματα, με τη χαρά η πίκρα.

Τα γέλια τ’ ασταμάτητα, μυαλά κουρκουτιασμένα.

Τα γέλια φέρνουν κλάματα.

Τα γέλια χάνουν την τιμή, τα μέτωπα τη γνώση.

Της νύχτας τα καμώματα τα βλέπει η μέρα και γελά.

Τι γελάς; Αυγά σου καθαρίζουν;

Τίποτα δεν αφοπλίζει, όσο το γέλιο.

Το γέλιο και ο ύπνος είναι τα καλύτερα φάρμακα του κόσμου.

Το γέλιο μακραίνει τη ζωή.

Το γέλιο της Παρασκευής είν’ κλάμα του Σαββάτου.

Το γέλιο του βγήκε ξινό.

Το γέλιο χάνει την τιμή, το κολατσιό το γιόμα και το μικρό το δειλινό χάνει το μέγα δείπνο.

Το γέλιο, είναι του τρελού ο λόξυγκας.

Το δανεισμένο πάει γελώντας κι έρχεται κλαίοντας.

Το στόμα του λωλού, πάντα γεμάτο γέλια.

Το τέλος του γέλιου είναι το κλάμα.

Το χαμόγελο είναι γέφυρα που ενώνει.

Το χαμόγελο του ανθρώπου είναι ήλιος μες στο σπίτι.

Τρώτε μια φορά πιο λίγο, πίνετε δυο φορές πιο πολύ, κοιμηθείτε τρεις φορές πιο πολύ και προ πάντων γελάτε τέσσαρες φορές πιο πολύ.

Χαρά σ’ εκείνον που γελά, με τα παθήματά του, που κάνει γλέντι τον καημό, χορό τα βήματά του.

Χαρά στο νιο που νοιάζεται, το γέρο που γελάει.