Η ταμίας που άλλαξε λιγάκι τον κόσμο

Το κείμενο που ακολουθεί μου ήρθε με E-mail πριν λίγες ημέρες. Δεν ξέρω αν η ιστορία είναι αληθινή! Το δημοσιεύω όμως διότι είναι μια πολύ ωραία ιστορία και γιατί στις δύσκολες ημέρες που ξοδεύουμε τη ζωή μας στέλνει ένα μήνυμα ελπίδας και ανθρωπιάς, που οι περισσότεροι από εμάς το έχουμε ανάγκη.

Πριν από μερικές μέρες στα ΑΒ Αγίας Παρασκευής, στο ταμείο ήταν ένας γηραιός ρακένδυτος κύριος με 3 - 4 κονσέρβες κι ένα γκαζάκι.

Η νεαρή ταμίας τον κοιτάει και του λέει:

«Φύγετε κύριε, η εταιρεία μας δικαιολογεί κάποια δωρεάν καλάθια». 

Τις δίνει δακρυσμένος 1000 ευχές.

Μόλις εκείνος απομακρύνεται, ανοίγει την… τσάντα της και βάζει τα χρήματα στο ταμείο από το πορτοφόλι της.

Πεταγόμαστε 2-3 πού έχουμε μείνει κάγκελο και της λέμε να τα πληρώσουμε εμείς.

Μας κοιτάζει αυστηρά…

«Εγώ το αποφάσισα, εγώ θα τα πληρώσω. Ελάτε, παρακαλώ, μην δημιουργείτε ουρά».

Ένα κοριτσάκι τόσο δα. Πόσα παίρνει; ούτε 500 ευρώ; Και πολλά λέω.

Να μη κατηγορούμε τη νεολαία. Υπάρχουν και διαμάντια!