Ο λόγος που δεν σταματούσε

Ένας τύπος οδηγούσε τη μηχανή του βράδυ και το ευχαριστιόταν τρέχοντας πάνω από το όριο ταχύτητας. Ξαφνικά βλέπει τα φώτα ενός περιπολικού να ανάβουν πίσω του.

«Όχι, ρε γαμώτο!» σκέφτεται. «Ήταν ανάγκη να βρεθεί αυτό εδώ τώρα;»

Ρίχνει μια δεύτερη ματιά προς τα πίσω και βλέποντας τα φώτα του περιπολικού ακόμη κάπως μακριά σκέφτεται ότι μπορεί να του ξεφύγει. Ανεβάζει ταχύτητα, ανεβάζει και ο αστυνομικός πίσω του, ανεβάζει κι άλλο, το ίδιο και το περιπολικό, πιάνουν τα 160, τα 180, τα 200. Στο τέλος βλέποντας πως με τίποτα δεν μπορεί να του ξεφύγει, σταματάει στην άκρη. Απ’ το περιπολικό κατεβαίνει ένας αστυνομικός κι ακολουθεί ο παρακάτω διάλογος:

Αστυνομικός: Είχα μια δύσκολη μέρα σήμερα και τώρα, λίγο πριν σχολάσω τη βάρδια μου, βρέθηκες μπροστά μου εσύ που δεν σταμάταγες. Θα μπορούσα να σε πάω μέσα αλλά μια και είμαι κουρασμένος θα σε αφήσω να φύγεις, αν βρεις μια δικαιολογία που δεν την έχω ξανακούσει.

Μοτοσικλετιστής: Ξέρετε προχθές η γυναίκα μου το έσκασε με έναν αστυνομικό.

Αστυνομικός: Λοιπόν;

 Μοτοσικλετιστής: Νόμιζα ότι ήσασταν ο φίλος της γυναίκας μου και με κυνηγούσατε για να μου την επιστρέψετε.

Αστυνομικός: Καληνύχτα σας!