Μια καλά (προ)σχεδιασμένη συνταξιοδότηση

Στην πόλη Bristol της νότια Αγγλίας, έξω από το ζωολογικό κήπο της πόλης (Bristol Zoo), υπάρχει ένα πάρκινγκ με θέσεις στάθμευσης 150 αυτοκινήτων και 8 λεωφορείων. Επί 35 χρόνια, τα τέλη στάθμευσης στο χώρο αυτό διαχειριζόταν ένας πολύ ευχάριστος υπάλληλος. Τα τέλη ανέρχονταν σε μία λίρα Αγγλίας για τα αυτοκίνητα (1,20 Ευρώ) και 5 λίρες Αγγλίας για τα λεωφορεία (περίπου 6 Ευρώ).

Ο υπάλληλος αυτός ήταν εξαιρετικά συνεπής και για 35 ολόκληρα χρόνια δεν έλειψε ούτε μια ημέρα από την εργασία του. Μια μέρα όμως απλά δεν ξαναεμφανίστηκε στο χώρο εργασίας του. Βλέποντας το πρόβλημα η επιτροπή διαχείρισης του ζωολογικού κήπου κάλεσε το Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης και ζήτησε να διορίσουν άλλον υπάλληλο στάθμευσης.

Το Δημοτικό Συμβούλιο έκανε κάποια έρευνα και τελικά απάντησε ότι το πάρκινγκ ήταν ευθύνη του ίδιου του ζωολογικού κήπου, συνεπώς και ο διορισμός υπαλλήλου σ’ αυτό.

Η επιτροπή διαχείρισης του ζωολογικού κήπου εξετάζοντας το ζήτημα ενημέρωσε το Δημοτικό Συμβούλιο ότι ναι μεν το πάρκινγκ ήταν δική τους ευθύνη, αλλά ο προηγούμενος υπάλληλος ήταν υπάλληλος του Δήμου του Bristol.

Το Δημοτικό Συμβούλιο απάντησε, ότι μετά από σχετικό έλεγχο, δεν βρέθηκε ο εν λόγω υπάλληλος ποτέ στην κατάσταση μισθοδοσίας του Δήμου.

 

Ξαπλωμένος στη βίλα του, σε κάποιο εξωτικό μέρος του πλανήτη μας, βρίσκεται ένας άνθρωπος που είχε προφανώς εγκαταστήσει ένα μηχάνημα εισιτήριων εντελώς μόνος του. Και στη συνέχεια, απλώς άρχισε να εμφανίζεται κάθε μέρα, μαζεύοντας τα τέλη στάθμευσης, τα οποία υπολογίζονται σε περίπου 480 Ευρώ την ημέρα, για 35 χρόνια (175.000 Ευρώ ετησίως ή 6.125.000 Ευρώ στα 35 έτη).

Και το καλύτερο; Κανείς δεν γνωρίζει καν το όνομά του!

                                                                                    Από τους Times του Λονδίνου

σ.σ. (δική μας): Καλοφάγωτα!