Άμα θα δω μαύρο πουλί

Άμα θα δω μαύρο πουλί ποτέ δεν το σκοτώνω

τα μαύρα για να φορεί θα ‘χει και ‘κείνο πόνο.

Δεν είναι πουλιά

Ευχές

«Κάθε άνθρωπος άξιος να λέγεται γιος του ανθρώπου, σηκώνει το σταυρό του κι ανεβαίνει το Γολγοθά του. Πολλοί, οι πιο πολλοί, φτάνουν στο πρώτο, στο δεύτερο σκαλοπάτι, λαχανιάζουν, σωριάζονται στη μέση της πορείας και δε φτάνουν στην κορφή του Γολγοθά –θέλω να πω στην κορφή του χρέους τους – να σταυρωθούν, ν’ αναστηθούν, και να σώσουν την ψυχή τους. Λιποψυχούν, φοβούνται να σταυρωθούν, και δεν ξέρουν πως η σταύρωση είναι ο μόνος δρόμος της ανάστασης· άλλον δεν έχει».

Νίκος Καζαντζάκης, Αναφορά στον Γκρέκο (εισαγωγή)

«Έχεις τα πινέλα, έχεις τα  χρώματα. Ζωγράφισε τον Παράδεισο και μπες μέσα».

Νίκος Καζαντζάκης - Αποφθέγματα

Παροιμίες (Βροχή)

Βροχή

Αλλού αστράφτει κι αλλού βρέχει.

Αν βρέξει ο Απρίλης δυο νερά κι ο Μάης άλλο ένα, χαρά σε κείνο το γεωργό που ‘χει στη γη σπαρμένα.
Αν βρέξει ο Απρίλης δυο νερά κι ο Μάης μια και φίνα, αξίζει τ' αλαφόπουλο μ' όλη την αλαφίνα.

Αν δε βραχείς ως το λαιμό, δεν θα φας  ψάρια.

Αν δε βρέξει στο χωράφι, μένει αδειανό το ράφι.

Αν δε βρέξει, δεν ξαστερώνει.

Αν δε βρέξει, θα σταλάξει.

Αν δε βρέξει, θα ψιχαλίσει.

Αν δε βρέξεις κώλο, δεν τρως ψάρια.

Αν δεν αστράψει, δεν βροντά, κι αν δε βροντά δε βρέχει.

Αν ίσως βρέξει ο Τρυγητής , χαρά στον τυροκόμο.

Άντα (όταν) θέλει ο Θεός και δίχα (δίχως) νέφη βρέχει.

Αν φοβόταν ο λύκος τη βροχή, θα ’βαζε τράγια κάπα. 

Απ’ όθ’ ελπίζαμε βροχή, μας έπεσε χαλάζι.

Βαθιά βροντή, κοντή βροχή.
Βρέξει χιονίσει καραβάνα θα γιομίσει.

Βρέχει με το τουλούμι. 

Βρέξε κώλο, να φας μπαρμπούνι.

Βρέξε, Θεέ μου, στη λακκιά μου, για να γίνουν τα κουκιά μου.

Βρέξει, δε βρέξει, κάποιος από τους δυο μας θα χάσει.

Βρέχει ο Θεός και φταίνε οι μήνες.

Βροχερός Γενάρης, Αύγουστος νοικοκύρης.

Γουρούνια παλεύουν, βροχή θα ’χουμε.

Δε βρέχει αλλά θρέφει.

Δεν ανθίζει ο τόπος δίχως τη βροχή κι ψυχή δίχως το δάκρυ.

Εγέλασες κι έβρεξε…

Είναι πέρα βρέχει…

Έτρεχε να μη βραχεί κι έπεσε μες στο ποτάμι.

Η βροχή τ’ Απριλομάρτη μόνο τους ψαράδες βλάπτει.

Ή θα βρέξει ή θα χιονίσει ή καλό καιρό θα κάνει.

Ήλιος και βροχή παντρεύονται φτωχοί, ήλιος και χιόνι παντρεύονται οι αρχόντοι.

Ήλιος και βροχή παντρεύονται οι φτωχοί, ήλιος και φεγγάρι παντρεύονται οι γαϊδάροι.

Ήλιος και βροχή, του Θεού η ευχή.

Κάθε σταλαματιά νερό τ' Απρίλη είναι ένα βαρέλι λάδι.

Καλώς τον Kουτσοφλέβαρο, μας ήρθες κούτσα - κούτσα κι απ' τις πολλές σου τις βροχές τα κάνεις όλα λούτσα.

Κόκκινη Ανατολή, βρεγμένη Δύση.

Μάης άβρεχος, μούστος άμετρος.

Μάης άβροχος χρονιά ευτυχισμένη.

Μακρινή βροντή, κοντή βροχή.

Μάρτης βροχερός, θεριστής κουραστικός.

Μάρτης έβρεχε, θεριστής χαιρόταν.

Μετά τη βροντή έρχεται η βροχή.

Μη βρέξει και μη στάξει.

Να ‘ταν τα Φώτα βροχερά και η Λαμπρή βροχάτη.

Ο βρεγμένος, τη βροχή δε τη φοβάται.

Ο γεωργός θέλει βροχή κι ο κεραμάς την ξέρη.

Οι όψιμες θέλουν βροχές κι οι πρώιμες δροσούλες.

Οκτώβρης βροχερός, Οκτώβρης καρπερός.

Οκτώβρης-Οκτωβροχάκης το μικρό καλοκαιράκι.

Όλα τα σύννεφα δε φέρνουνε βροχή.

Ο Μάρτης ώρα βρέχει και χιονίζει κι ώρα μαρτολουλουδίζει.

Όντας έπρεπε δεν έβρεχε, το Μάη χαλαζώνει.

Όποιος βρεγμένος περπατάει, δεν τη φοβάται τη βροχή.

Όπου βροντές και αστραπές, περίμενε βροχές.

Όσα βρέχει ο ουρανός η γη τα καταπίνει.

Ό,τι βρέξει ας κατεβάσει.

Πέρασε η βροχή; Κρέμασε την κάπα!

Περασμένη βροχή κάπα δε χρειάζεται.

Πέφτει βροχή με τη σήτα.

Σα βρέξει ο Μάρτης μια φορά κι ο Απρίλης άλλη μια, θα ιδείς καρβέλια στρογγυλά και πίτες και ψωμιά.

Σαν πάν’ Χριστούγεννα στεγνά και Φώτα χιονισμένα και η Λαμπρή βρεχούμενη, τ’ αμπάρια γεμισμένα.

Στην αναβροχιά καλό είν’ και το χαλάζι.

Στον καταραμένο τόπο (το) Μάη μήνα βρέχει.

Τι βρέχει ο Θεός και δεν το πίνει η γη;

Τι θα γίνουμε αν δε βρέξει, και αν βρέξει πού θα πάμε;

Τον έχει μη βρέξει και μη στάξει.

Το σύννεφο φέρνει βροχή.

Του Απρίλη η βροχή κάθε στάλα και φλουρί.

Του Σεπτέμβρη οι βροχές, πολλά καλά μας φέρνουν.

(Υ)παπαντούλα βροχερή και τ' αλώνια σαν σωροί.

Ύστερα απ’ τη βροχή έρχεται και χαλάζι.

Χαρά στα Φώτα τα στεγνά κι στα Λαμπρά βρεμένα.

Χιόνισ’ έβρεξ’ ο Γενάρης, όλ’ οι μύλοι μας θ’ αλέθουν.

Όλον τον εξοπλισμό

Ένα ζευγάρι κατασκηνώνει στις όχθες μιας λίμνης προκειμένου να ξεκουραστεί και να ψαρέψει ο σύζυγος. Ένα πρωί καθώς ο σύζυγος επιστρέφει μετά από πολλές ώρες ψαρέματος και παίρνει έναν υπνάκο στη σκηνή, η σύζυγος, αν και δεν γνωρίζει τη λίμνη, αποφασίζει να πάει μια μικρή βόλτα με τη βάρκα τους.

Χωρίς να απομακρυνθεί πολύ, διαλέγει ένα σημείο που της φαίνεται ωραίο, ρίχνει την άγκυρα και ξεκινάει να διαβάζει ένα βιβλίο.

Σε λίγο ένας αστυνομικός σταματάει τη βάρκα του δίπλα στην δική της.

«Καλημέρα σας κυρία μου. Τι κάνετε εδώ;»

Η γυναίκα σηκώνει το κεφάλι της.

«Διαβάζω ένα βιβλίο», απαντάει. «Δεν είναι εμφανές;»

«Το γνωρίζετε πως είστε σε μια περιοχή που απαγορεύεται το ψάρεμα;» ρωτά ο αστυνομικός;

«Όχι, δεν το ξέρω» λέει η γυναίκα, «αλλά μου είναι και αδιάφορο, ξέρετε. Όπως βλέπετε δεν ψαρεύω, αλλά διαβάζω ένα βιβλίο».

Ο αστυνομικός γελάει σαρκαστικά.

«Ώστε σας είναι αδιάφορο, ε; Ναι, το βλέπω πως διαβάζετε, αλλά είστε μέσα σε ψαράδικο σκάφος, οπότε έχετε όλον τον εξοπλισμό για να ξεκινήσετε να ψαρεύετε οποιαδήποτε στιγμή. Λυπάμαι, πρέπει όμως να μ’ ακολουθήσετε στην ακτή και να σας γράψω ένα πρόστιμο».

Η γυναίκα τον κοιτάζει παραξενεμένη.

«Αν το κάνετε αυτό, λυπάμαι, αλλά θα αναγκαστώ να σας μηνύσω για σεξουαλική παρενόχληση», λέει αποφασιστικά.

Ο αστυνομικός γίνεται κατακόκκινος.

«Μα τι λέτε, κυρία μου; Τι λέτε; Δεν σας έχω αγγίξει, δεν σας έχω καν πλησιάσει τόσο κοντά για να ισχυρίζεστε κάτι τέτοιο!» λέει αγανακτισμένος.

Η γυναίκα χαμογελά.

«Ναι, το ξέρω αυτό που λέτε, αλλά βλέπετε έχετε όλον τον εξοπλισμό για να ξεκινήσετε οποιαδήποτε στιγμή».

«Καλή σας μέρα κυρία μου!» απαντάει ο αστυνομικός και φεύγει.