Τι φανερώνει ο γραφικός χαρακτήρας κάθε ανθρώπου

Ο γραφικός χαρακτήρας κάθε ανθρώπου, ισχυρίζονται οι ειδικοί στο ζήτημα επιστήμονες, είναι δυνατό να φανερώσει πολλά τόσο για την προσωπικότητά μας όσο και για την ψυχολογική μας κατάσταση κάθε φορά που γράφουμε. Πιο συγκεκριμένα οι επιστήμονες κατέληξαν σε γενικά συμπεράσματα για το χαρακτήρα των ανθρώπων μελετώντας το γραφικό τους χαρακτήρα, καθώς όπως ισχυρίζονται η συμμετοχή όλου του οργανισμού στη διαδικασία γραφής (έλεγχος απ’ το κεντρικό νευρικό σύστημα και παράλληλη συμμετοχή πάμπολλων μυών, όπως του μπράτσου, του αγκώνα, του χεριού, των δαχτύλων και της ωμοπλάτης) επιτρέπει την εξαγωγή τέτοιων γενικών συμπερασμάτων. Αναλυτικότερα, ανά χαρακτήρα, προέκυψαν λοιπόν αρχικά, τα παρακάτω δεδομένα για το γραφικό του χαρακτήρα:

Αλαζόνας: Τονίζει υπερβολικά τα κεφαλαία γράμματα και συνήθως η υπογραφή του είναι μεγάλη και πολύπλοκη, καταλήγοντας σε περιττές διακοσμήσεις με καμπύλες γραμμές.

Αλτρουιστής: Γράμματα με έντονη κλίση και πίεση. Τα γράμματα είναι στρόγγυλα και τα κεφαλαία σχεδόν καλλιγραφικά.

Γενναιόδωρος: Ευρύχωρα και καθαρά, ξεχωρίζοντας έντονα τα μεγάλα γράμματα και τα κεφαλαία από τα υπόλοιπα γράμματα.

Διακριτικός: Μικρά γράμματα, με ελαφριά πίεση και με τις γραμμές να τείνουν προς τα πάνω. Τα γράμματα τείνουν να έχουν αρκετές σπείρες και καμπύλες, αλλά το τελευταίο γράμμα κάθε λέξης είναι μάλλον σεμνό και περιορισμένο.
Ειλικρινής: Μεγάλα στρογγυλά και ομοιόμορφα γράμματα, σε ευθεία γραμμή.

Καλλιτέχνης: Καλλιγραφικά γράμματα των οποίων το μέγεθος τείνει να μικραίνει καθώς προχωρά το γραπτό.

Μελαγχολικός: Ξεχωρίζει από την έντονη κλίση των γραμμάτων του. Η πίεση είναι στην αρχή σταθερή, αλλά σταδιακά υποχωρεί και χάνεται. Τα σημεία στίξης είναι αρχικά έντονα, αλλά καθώς προχωρά το γραπτό, τείνουν να εξαφανίζονται.

Οικονόμος: Προσεχτικά και ομοιόμορφα γράμματα, με ελαφριά κλίση στις γραμμές και χωρίς να τονίζει τα κεφαλαία.

Ταπεινός: Μικρά, απλά και ομοιόμορφα γράμματα, ενώ οι γραμμές τείνουν να κάνουν ζιγκ - ζαγκ.

Υπερήφανος: Μεγάλα γράμματα, τονισμένα κεφαλαία, ενώ το τελευταίο γράμμα κάθε λέξης φαίνεται να είναι πιο έντονο από τα υπόλοιπα.

Φιλότιμος: Στρογγυλά γράμματα. Τονίζει τα σημεία στίξης, σημάδι ανθρώπου με προσοχή στη λεπτομέρεια.

Επίσης οι επιστήμονες μελέτησαν μια σειρά δεδομένων στον τρόπο γραφής καταλήγοντας στα ακόλουθα συμπεράσματα:

α. Οι συνδέσεις:

Τα ασύνδετα μεταξύ τους γράμματα δηλώνουν ότι το άτομο που γράφει δεν έχει καλό αυτοέλεγχο, αλλά διαθέτει υπερβολική φαντασία και ο τρόπος της σκέψης του είναι αποσπασματικός.

Η σύνδεση με λεπτές γραμμούλες (νηματοειδής τύπος) δείχνουν ότι το άτομο που γράφει έχει έντονη αίσθηση αυτοσυντήρησης, ευκολία προσαρμογής και μεγάλη πνευματική συνάφεια.

Η σύνδεση με έντονες γραμμές και η ομοιογένεια και ροή όλης της γραφής δείχνει ότι το άτομο που γράφει διαθέτει ηρεμία, ευγένεια, αυτοπειθαρχία, ενώ είναι συμπαθητική, αλλά κάποιες φορές πληκτική προσωπικότητα.

β. H κλίση των γραμμάτων:

H κλίση των γραμμάτων προς τα δεξιά δείχνει άνθρωπο με καλλιτεχνική φύση, εξωστρεφή, παρορμητικό, που δίνει μεγάλη σημασία στις σχέσεις του με τους άλλους ανθρώπους. Η υπερβολική όμως κλίση προς τα δεξιά (σε γωνία μικρότερη από 45 μοίρες) δείχνει άνθρωπο υπερευαίσθητο, με ασυλλόγιστη συμπεριφορά.

Τα κατακόρυφα γράμματα δείχνουν άνθρωπο λογικό, ανεξάρτητο, με αυτοκυριαρχία ακόμα και σε περιπτώσεις κρίσης, άτομα δηλαδή που εύκολα μπορούν να καταλάβουν διευθυντικές θέσεις.

H κλίση των γραμμάτων προς τα πίσω δηλώνει εσωστρέφεια, παρά τον πλούσιο συναισθηματικό κόσμο του γράφοντος.

Τέλος άτομα που μετέρχονται διαφορετικών κλίσεων στα γράμματά τους είναι άτομα εύστροφα, αυθόρμητα αλλά με ελάχιστο αυτοέλεγχο, ευμετάβλητη διάθεση και τάση αποφυγής ανάληψης μεγάλες ευθυνών.

γ. Οι τρεις ζώνες: Επάνω, στη μέση και κάτω:

H γραφολογία χωρίζει τα γράμματα σε τρεις οριζόντιες ζώνες, καθεμιά από τις οποίες συνδέεται με μια ομάδα χαρακτηριστικών της προσωπικότητας.
Στην άνω ζώνη ανήκουν τα γράμματα που αναπτύσσονται εις ύψος, όπως το «β», το «δ», το «θ» αλλά και το «τ», τα οποία δηλώνουν φιλοδοξίες, όνειρα, ιδανικά. Όσο περισσότερο τα γράμματα εισχωρούν στη ζώνη αυτήν τόσο ο τρόπος γραφής φανερώνει άτομο με ζωηρή φαντασία, τάση στην ονειροπόληση και έλλειψη πρακτικού πνεύματος. Αντίθετα, αν οι θηλιές των γραμμάτων στην άνω ζώνη είναι μικρές, αυτό δείχνει ότι το άτομο δεν επιτρέπει ελευθερία έκφρασης στη φαντασία του. Επίσης και οι θηλιές ή οι προς τα πάνω προεκτάσεις των γραμμάτων δείχνουν έλλειψη δημιουργικής σκέψης, άτομα λογικά, μεθοδικά, με σωστή κρίση.

Στη μέση ζώνη ανήκουν εκείνα τα γράμματα που δεν προεξέχουν ούτε προς τα πάνω ούτε προς τα κάτω, δηλαδή όλα τα φωνήεντα, καθώς και τα «κ», «π», «σ», «ν». H μέση ζώνη σχετίζεται με τη στάση του ανθρώπου απέναντι στην καθημερινότητα. Όταν υπερισχύει, φανερώνει κοινωνικό άτομο που θέλει να γίνεται αρεστό. Έχει τάση να ζει για το παρόν. Όταν η μέση ζώνη είναι μικρότερη από τις άλλες δύο, δείχνει άτομο πρακτικό, προσγειωμένο και ακούραστο, που ενδέχεται όμως να αισθάνεται ανικανοποίητο απ’ την καριέρα του και την κοινωνική ή την ερωτική ζωή του.

Στην κάτω ζώνη περιλαμβάνονται τα γράμματα που «κρεμάνε»: «γ», «μ», «ρ», «φ», «χ». Ορισμένα, πάλι, όπως το «ζ», το «ξ», το «λ» και το «ψ», ανήκουν και στην άνω και στην κάτω ζώνη. H κάτω ζώνη σχετίζεται με τις ενστικτώδεις επιθυμίες του ατόμου, τις υλικές ανάγκες, τις σωματικές δραστηριότητες, τη σεξουαλικότητα. Όσο λοιπόν περισσότερη έμφαση έχει στο γραφικό χαρακτήρα με γεμάτες και έντονες κάτω θηλιές στα γράμματα, τόσο περισσότερο το συγκεκριμένο άτομο δίνει σημασία στα υλικά αποκτήματα, αγαπά τα σπορ, έχει έντονο ερωτισμό. Εάν οι κάτω θηλιές είναι τόσο μακριές, που να μπερδεύονται με την από κάτω αράδα, προδίδουν μια αδυναμία κρίσης, έλλειψη οργάνωσης και δυσκολία με τη μεθοδική σκέψη. Ασυνήθιστοι σχηματισμοί στις κάτω θηλιές των γραμμάτων μπορεί να σημαίνουν σεξουαλική εκκεντρικότητα αλλά και ασυνήθιστα έντονο ερωτισμό. Αν, τέλος, οι καταλήξεις των γραμμάτων στην κάτω ζώνη είναι ευθείες, έχουμε να κάνουμε με έναν κλειστό χαρακτήρα που διαθέτει σωστή κρίση και κατά πάσα πιθανότητα κλίση στη μουσική ή τα μαθηματικά.
δ. Κεφαλαία και πεζά γράμματα:

H σχέση μεγέθους μεταξύ κεφαλαίων και πεζών γραμμάτων εκφράζει την άποψη που έχει το άτομο για τον εαυτό του. Όσο μεγαλύτερη είναι η διαφορά τους, τόσο μεγαλύτερη είναι και η αυτοεκτίμησή του. Πιο συγκεκριμένα:

Τα ψηλόλιγνα κεφαλαία γράμματα καταδεικνύουν δειλία απέναντι στους άλλους, χωρίς ωστόσο κατά βάθος να λείπει η αυτοπεποίθηση. Τα πλατιά κεφαλαία γράμματα υποκρύπτουν τάση επιβολής στους άλλους. Τα κοντά κεφαλαία γράμματα δείχνουν μια συντηρητική και άτολμη προσωπικότητα. Αν τα κεφαλαία γράμματα έχουν σχεδόν το ίδιο ύψος με τα πεζά το άτομο που γράφει είναι συνήθως δειλός και αποτραβηγμένος απ’ την κοινωνική ζωή. Τα πολύ «στολισμένα» κεφαλαία γράμματα κρύβουν την ανάγκη του ατόμου που τα χρησιμοποιεί να εντυπωσιάσει τους άλλους. Ιδιαίτερα δε αν τονίζονται με μια γραμμή που προέρχεται απ’ την άνω ζώνη, φανερώνουν άτομο που έχει σαφή άποψη για την ανωτερότητά του απέναντι στους άλλους. Οι μεγάλες θηλιές στα αριστερά των κεφαλαίων δείχνουν άτομο με εγωιστικό χαρακτήρα κι αισθησιασμό. Τα κεφαλαία γράμματα τέλος, τα οποία επεκτείνονται και στην κάτω ζώνη καταδεικνύουν άτομα επιθετικά, με απόλυτη σιγουριά στον εαυτό τους, άτομα που είναι πεπεισμένα ότι έχουν δίκιο και κάνουν το παν να το επιβάλουν και στους άλλους.

ε. H πίεση και η ταχύτητα της γραφής:

Σπάνια όταν γράφουμε έχουμε συναίσθηση του πόσο πιέζουμε στο χαρτί το μολύβι μας, ωστόσο ο βαθμός της πίεσης αυτής δείχνει τη διάθεση, τη ζωτικότητα και την αποφασιστικότητά μας. H έντονη πίεση του μολυβιού φανερώνει αντοχή, ενθουσιασμό, ζωηρή λίμπιντο. H βαριά πίεση σε ένα κείμενο δείχνει άτομο καταπιεσμένο και απογοητευμένο. H ακανόνιστη πίεση στη γραφίδα τη δύναμη της θέλησης του γράφοντος, η οποία στην περίπτωση αυτή είναι ασταθής, με εσωτερικές συγκρούσεις, που γεννά αισθήματα ανασφάλειας.

Συνήθως γράφει γρήγορα όποιος σκέφτεται και γρήγορα. Η ταχύτητα στο γραπτό φανερώνει ευστροφία και διεισδυτική σκέψη. Το αργό γράψιμο καταδεικνύει την προσπάθεια διατήρησης συναισθηματικού ελέγχου. Αν, μάλιστα, συνδυάζεται και με μικρή πίεση της γραφίδας πάνω στο χαρτί, φανερώνει ότι η ψυχική και η σωματική κατάσταση την ώρα του γραψίματος δεν είναι η καλύτερη.

στ. Τα γράμματα - κλειδιά:

Ορισμένα γράμματα του αλφαβήτου παίζουν βασικό ρόλο σε μια γραφολογική ανάλυση. Αυτά είναι κατά κύριο λόγο τα γράμματα «α» και «ο». Ανάλογα με τον τρόπο γραφής τους, αν δηλαδή τα κυκλάκια τους είναι ανοιχτά ή κλειστά, δείχνουν το βαθμό που το άτομο «ανοίγεται» στους άλλους. Το ίδιο ισχύει και με τα γράμματα «δ» και «θ». Επίσης πολύ σημαντικό ρόλο παίζουν οι γωνίες που μπορεί να σχηματίσουν τα γράμματα αυτά.

Το κεφαλαίο γράμμα «I», το «περίφημο» γράμμα της ατομικότητας, ανάλογα αν είναι οριζόντιες γραμμές πάνω κάτω δηλώνουν τη δημιουργική σκέψη. Η απλή ίσια γραμμή δείχνει το άτομο που δίνει βάση στα ουσιώδη. Αν το «Ι» είναι χαμηλό στο ύψος δείχνει χαμηλή αυτοεκτίμηση. Αν η πάνω θηλιά είναι πιο σχηματισμένη από την κάτω το άτομο που γράφει δίνει μεγάλη σημασία στο νου. Αν η κάτω θηλιά είναι έντονη το άτομο που γράφει δίνει υπερβολική σημασία στο σώμα.
Το «τ» είναι ένα ακόμη γράμμα που μπορεί να γραφτεί με πολλούς τρόπους, ακόμα και στο χειρόγραφο του ίδιου ατόμου (σε αυτή την περίπτωση προδίδει ευστροφία, αλλά αστάθεια αυτοελέγχου). Η μακριά οριζόντια γραμμή του «τ» δείχνει δεσποτισμό και έντονη αυτοπροστασία, η θηλιά στην εγκάρσια γραμμή τάση για κριτική ευαισθησία και πανουργία. Το πεζό «τ», αν έχει μπούκλα στην επάνω ζώνη, είναι δείγμα συντηρητισμού, ενώ, αν δεν έχει εγκάρσια γραμμή και είναι γραμμένο σαν «ι», δείχνει αφηρημάδα, έγνοια ή βιασύνη. Οριζόντια εγκάρσια γραμμή δείχνει εφευρετικότητα, ενώ η λοξή εγκάρσια γραμμή επιθετικότητα και δόση φιλοδοξίας. Αν γράφεται σαν σταυρουδάκι με μονοκοντυλιά καταδεικνύει υπευθυνότητα και λογική.

ζ. Διάταξη στη σελίδα:

Το μεγάλο κενό στην αριστερή μεριά της σελίδας δείχνει άτομο που κοιτά προς το μέλλον και όχι στο παρελθόν. Το μικρό κενό στην αριστερή μεριά της σελίδας δείχνει άτομο προσεχτικό που ενοχλείται όταν πιέζεται να ξεκινήσει κάτι, δίχως ακόμη να είναι έτοιμος.

Το μεγάλο κενό στη δεξιά μεριά της σελίδας δείχνει άτομο που φοβάται το μέλλον, το άγνωστο. Το μικρό κενό στη δεξιά μεριά της σελίδας δείχνει άτομο ανυπόμονο κι ανήσυχο.

η. Τα κενά μεταξύ των λέξεων:

Τα μεγάλα κενά μεταξύ των λέξεων δείχνουν άνθρωπο ντροπαλό, προσεχτικό και σκεπτικό.

Τα μικρά κενά προδίδουν άνθρωπο ενεργητικό και φλύαρο.

Τέλος, τα ανύπαρκτα κενά δείχνουν άνθρωπο ανυπόμονο, ενεργητικό, με μπόλικη αυτοπεποίθηση, κοινωνικό αλλά και με τάση να «γαντζώνεται» στους άλλους.
θ. Τα κενά μεταξύ των γραμμών:

Τα μεγάλα κενά μεταξύ των γραμμών δείχνουν άνθρωπο μοναχικό, ανεξάρτητο, ίσως ακόμη και αντικοινωνικό, αντικειμενικό και αμερόληπτο.

Όταν ίσα - ίσα δεν αγγίζονται τα πάνω γράμματα με τα κάτω ο γραφικός χαρακτήρας δείχνει άτομο φλύαρο και σπάταλο. Όταν τα πάνω «χαμηλά» γράμματα (όπως το «γ» και το «ρ») μόλις που αγγίζονται με τα κάτω «ψηλά» γράμματα («β», «δ», «ζ», «λ», «ξ») φανερώνουν τη συγκροτημένη σκέψη αυτού που γράφει. Όταν το κενό είναι υπερβολικά μικρό, με αποτέλεσμα σε κάποια σημεία να μπλέκεται η μια γραμμή με την επόμενη δείχνει τη χαλαρή αυτοπειθαρχία αλλά και την παθιασμένη προσωπικότητα του γράφοντος.

Η επιστήμη της γραφολογίας δεν ολοκληρώνεται εδώ. Για να εξαχθεί ένα  συμπέρασμα από κάποιο γραφολόγο, χρειάζεται να ληφθούν υπόψη τουλάχιστον 50 - 60 χαρακτηριστικά της γραφής ενός ατόμου. Η επιστήμη έχει εισέλθει σε πολλούς τομείς όπως η εγκληματολογία ενώ ακόμη και η πρόσληψη προσωπικού γίνεται πολλές φορές μέσα από δείγματα γραφής των υποψηφίων.