Σε ένα από τα χρονογραφήματά του ο Τίμος
Σταθόπουλος γράφει για έναν ηλικιωμένο που μια φορά στο δρόμο ακολούθησε μια
όμορφη νέα:
Εκείνη εγύρισε δυο τρεις φορές και τον
εκοίταξε προκλητικώτατα μειδιώσα. Αλλά όταν έφθασε στο σπίτι της εγύρισε και
του είπε: «Δεν ντρέπεσαι γέρος άνθρωπος!» και του έκλεισε την πόρτα. Έγινε έξω
φρενών. Και εστάθη πάλλων προς το κλεισμένο σπίτι την ομπρέλα του, όταν
διαβαίνων ένας φίλος του τον είδε και τον ερώτησε τι του συμβαίνει. Του
διηγήθηκε το πάθημά του.
«Και έτσι εσώθηκες», συνεπέρανε ο φίλος
του.
«Γιατί;»
«Για σκέψου τη θέση σου αν σε επροσκαλούσε
να πας μέσα στο σπίτι, επάνω στην… κάμαρή της… Όπου δε θα ήτο αρκετόν το ότι
έχεις το πνεύμα μ ό ν ο ν πρόθυμον…!»
ΤΙΜΟΣ
ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ Εφημερίδα ΕΘΝΟΣ 08.04.1914 από το βιβλίο του ΜΙΧΑΛΗ ΠΕΡΑΝΘΗ «ΕΛΛΗΝΙΚΗ
ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ 1453 ΕΩΣ ΣΗΜΕΡΑ» Εκδόσεις ΕΡΓΩΝ ΠΕΡΑΝΘΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου