Asist ανθρωπιάς

Αυτή είναι η ιστορία τριών υπέροχων ανθρώπων: του Mitchel, ενός παιδιού με ειδικές ανάγκες, του προπονητή του Peter Morales και του μαθητή Jonathan Montanias. Ας δούμε όμως την ιστορία απ’ την αρχή.

Ο Peter Morales είναι προπονητής της ομάδας μπάσκετ ενός σχολείου στο El Paso του Texas. 

Μέλος της ομάδας, είναι και ο Mitchel. Είναι πάντα κοντά στην ομάδα, έχοντας ένα ρόλο σαν μάνατζερ της ομάδας, αγαπάει το μπάσκετ από μικρό παιδί και πάντα φροντίζει να φωνάζει για να εμψυχώνει τους συμπαίκτες του στον αγώνα.

Στο τελευταίο παιχνίδι της κανονικής περιόδου, ο κόουτς Peter Morales αποφάσισε να του κάνει ένα δώρο: να του δώσει χρόνο συμμετοχής στο ματς.

Πράγματι ο Mitchel φόρεσε τη φανέλα του και ενώ απέμενε 1:30’’ για το τέλος, μπήκε στο γήπεδο. Εκείνη την ώρα, η ομάδα του προηγούνταν με 10 πόντους. Αλλά κανείς δε νοιαζόταν αν το παιχνίδι θα χανόταν. Όλο το γήπεδο φώναζε ρυθμικά το όνομά του.

Εκείνος, ίσως και λίγο σοκαρισμένος, έμεινε κάτω από το καλάθι όπου έκανε επίθεση η ομάδα του και οι συμπαίκτες του τον «τροφοδοτούσαν» συνεχώς προκειμένου να σκοράρει. Αλλά δεν τα κατάφερνε.

Το ματς έφτανε στο τέλος. Έμεναν λίγα δευτερόλεπτα και η ομάδα του Mitchel προηγούνταν με δεκαπέντε πόντους. Η μπάλα ήταν στα χέρια αντιπάλου για την επαναφορά. Όλα είχαν κριθεί. Και τότε, ένας από τους παίκτες του Franklin, ο Jonathan Montanias, ο παίχτης που θα έκανε την επαναφορά της μπάλας, φώναξε: «Mitchel!». Ο Mitchel γύρισε σαστισμένος. Ο Jonathan του πέταξε τη μπάλα και ο Mitchel έβαλε το καλάθι. Οι στιγμές που ακολούθησαν, απλά δεν περιγράφονται!