Τη νύχτα που κατέβηκε η σβάστικα

Günter Grass - Η ντροπή της Ευρώπης

Η ΝΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

Στο χάος κοντά, γιατί δεν συμμορφώθηκε πλήρως στις αγορές·

κι εσύ απομακρύνεσαι απ’ τη χώρα, που ήτανε κάποτε λίκνο για σένα.

Ό,τι με την ψυχή ζητούσες και νόμιζες πως είχες βρει

τώρα σαν κάτι περιττό αποβάλλεις και το πετάς μες στα σκουπίδια.

Ολόγυμνη σαν οφειλέτης διαπομπεύεται, υποφέρει η χώρα εκείνη

που έλεγες πως της χρωστάς ευγνωμοσύνη.

Στη φτώχια καταδικασμένος τόπος, τόπος που ο πλούτος του

τώρα στολίζει τα μουσεία: λάφυρα που έχεις τη φροντίδα Εσύ.

Κείνοι που χίμηξαν με την ορμή των όπλων στη χώρα την ευλογημένη με νησιά

στολή φορούσαν και κρατούσαν τον Χέλντερλιν μες στο γυλιό τους.

Καμιά ανοχή πλέον δε δείχνεις στη χώρα που οι συνταγματάρχες υπήρξαν

σύμμαχοι ανεκτικοί.

Χώρα που ζει δίχως το δίκιο, μα με εξουσία που επιμένει

πως έχοντας αυτή το δίκιο ολοένα σφίγγει κι άλλο το ζωνάρι.

Σε πείσμα σου η Αντιγόνη μαυροφορεί - σ’ όλη τη χώρα

πενθοφορεί και ο λαός της που κάποτε σ’ είχε φιλοξενήσει.

Μα οι ακόλουθοι του Κροίσου έχουν στοιβάξει έξω απ’ τη χώρα,

στα θησαυροφυλάκιά σου, ό,τι σαν μάλαμα αστράφτει.

Πιες, επιτέλους, πιες, κραυγάζουν οι εγκάθετοι των Επιτρόπων·  

μα ο Σωκράτης με οργή σου επιστρέφει γεμάτο πίσω το ποτήρι.

Σύσσωμοι, θα καταραστούν βαριά ό,τι σου ανήκει οι θεοί,

αφού η θέλησή σου ζητά ξεπούλημα του Ολύμπου.

Χωρίς του πνεύματος τροφή, τότε κι εσύ θα καταρρεύσεις

δίχως τη χώρα που ο νους της, Ευρώπη, εσένα έχει πλάσει.

                                              Günter Grass

Πάλι με χρόνους, με καιρούς...

No Parking - Ένα φιλμ μικρού μήκους για τα άτομα με ειδικές ικανότητες

Καλό ταξίδι, άρχοντα Μανιά!

Η... προφητεία

Μέθοδος εξακρίβωσης της απιστίας

Τρεις φίλοι συναντιούνται μετά από χρόνια. Ο ένας είναι Γερμανός, ο δεύτερος Γάλλος κι ο τρίτος Έλληνας. Αφού πίνουν κάμποσα ποτά σε ένα μπαρ καταλήγουν να συζητάνε για το πώς καταλαβαίνουν αν η γυναίκα τους τούς απατάει.
Ο Γερμανός λέει:
- Αν με απατήσει η γυναίκα μου την καταλαβαίνω αμέσως. Μπαίνω στο σπίτι το βράδυ, της ρίχνω μια ματιά και την κόβω κατευθείαν, είναι φως φανάρι. Δεν της λέω τίποτα, πηγαίνω στην αποθήκη, παίρνω το ρόπαλο, ανεβαίνω στο σπίτι, την κάνω τόπι στο ξύλο και στο τέλος μου τα ομολογεί όλα!

Λέει ο Γάλλος:
- Δεν ντρέπεσαι, ρε βάρβαρε, να κάνεις τέτοια πράγματα. Στη Γαλλία είναι διαφορετικά τα πράγματα. Ακούστε να δείτε. Αν με απατήσει η γυναίκα μου την καταλαβαίνω αμέσως. Μπαίνω στο σπίτι το βράδυ, της ρίχνω μια ματιά και την κόβω κατευθείαν, είναι φως φανάρι. Δεν της λέω τίποτα, την παίρνω, την πηγαίνω μια βόλτα στο Σηκουάνα, μετά δείπνο ρομαντικό στην Μονμάρτρη, κεριά, κρασιά, ιστορίες, της πιάνω το χέρι και μου τα ομολογεί όλα!

Ο Έλληνας έχει πέσει κάτω από τα γέλια:
- Καλά, είστε πολύ ηλίθιοι και οι δύο. Στην Ελλάδα είναι πολύ πιο απλά τα πράγματα. Μπαίνω στο σπίτι το βράδυ, της ρίχνω μια ματιά και την κόβω κατευθείαν, είναι φως φανάρι. Δεν της λέω τίποτα, βγαίνω στο μπαλκόνι ήρεμος και βλέπω απέναντι τη γειτόνισσα, την κυρά Μαρία. Της φωνάζω:

«Γεια σου μωρή που**να, Μαρία!».
Αυτή γυρνάει και μου λέει:

«Εγώ ρε είμαι που**να; Η γυναίκα σου είναι που**να που πηδ**ται με τον Κώστα, το Μήτσο, το Θανάση, τον Πάνο...»

Ελληνική οικονομία (4)

Ελένη Δημάρη - Οργή (2002)

Casus Belli - Η ελληνική κρίση (2010)

Ο σκηνοθέτης Γιώργος Ζώης σε ένα εξαιρετικό film διάρκειας έντεκα λεπτών καταγράφει τους λόγους, τα αίτια και της αφορμές της κατάστασης του ελληνικού λαού σήμερα, αλλά και της ίδιας της Ελλάδας γενικότερα.

Επτά ανθρώπινες ουρές, όπου ο πρώτος κάθε ουράς, γίνεται ο τελευταίος της επόμενης. Το τέλος σημαδεύει μια ανατροπή που ταυτόχρονα στέλνει ένα ισχυρό μήνυμα.

Ο ίδιος ο σκηνοθέτης λέει:

«Η πείνα κυριαρχεί σε όλες τις ουρές. Πείνα για θρησκεία, λεφτά, διασκέδαση...»

Το Casus Belli (2010), παίχτηκε και προτάθηκε σε πολλά ελληνικά και διεθνή Κινηματογραφικά Φεστιβάλ. Κατάφερε να κερδίσει το Πρώτο Βραβείο Μυθοπλασίας στο Φεστιβάλ Δράμας.

Μετά το film δείτε τον ίδιο τον σκηνοθέτη-σεναριογράφο, να μιλάει για την ταινία του, στον δημοσιογράφο Ιάκωβο Γωγάκη, στο 67ο Φεστιβάλ Βενετίας 2010.

Ελληνική οικονομία (3)

Βασίλης Σκουλάς - Χίτλερ να μην το καυχηθείς (Παραδοσιακό Κρήτης)

Χίτλερ να μην το καυχηθείς (Παραδοσιακό Κρήτης)

Στίχοι: Παραδοσιακό

Μουσική: Παραδοσιακό

Εκτελέσεις: Γιώργης Κουτσουρέλης

Χίτλερ, να μην το καυχηθείς πως πάτησες την Κρήτη,

ξαρμάτωτη την ηύρηκες κ' έλειπαν τα παιδιά τση,

στα ξένα πολεμούσανε πάνω στην Αλβανία,

μα πάλι πολεμήσανε.

Ονόματα (Σ)

Σ

Σάββας

Όνομα αγίων της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Κλασσικός τύπος οικογενειάρχη, που σέβεται τις παραδόσεις και είναι πολύ συντηρητικός. Συχνά έχει πρόβλημα επικοινωνίας με τα παιδιά του και τους νέους γενικότερα.

Σαβίνα

Αγία της Δυτικής Εκκλησίας μαρτύρησε στα τέλη του 3^ου αιώνα στο Μιλάνο. Ακούραστη, διαλέγει συνήθως ένα πολύ κινητικό επάγγελμα, που δεν εξαντλεί, όμως τα αποθέματα της ενεργητικότητάς της. Αντίθετα, είναι πάντα πρόθυμη να δεχτεί τους φίλους της, να βοηθήσει τους συγγενείς της, ν’ ασχοληθεί με τα κοινά.

Σαμάνθα

Προέρχεται από το όνομα Σαμουήλ. Δύσκολα μπορεί κανείς να πείσει τη Σαμάνθα να περιορίσει τις φιλοδοξίες της και τελικά εκείνη είναι που έχει δίκιο. Πιστεύει πως μια γυναίκα έχει δικαίωμα σε μια λαμπρή σταδιοδρομία και σε μια οικογένεια και δίνει μάχη για να το πετύχει.

Σαπφώ

Η γνωστή ποιήτρια που γεννήθηκε στη Μυτιλήνη. Γυναίκα δυναμική και με πολύ χιούμορ, η Σαπφώ δεν περνάει απαρατήρητη. Κι ούτε το θέλει, απόδειξη ότι διαλέγει συνήθως επαγγέλματα με προβολή.

Σεβαστή

Σημαίνει σεβάσμια. Είναι άξια σεβασμού και λατρείας. Ξέρει να επιβάλλεται, έχει δυναμικό χαρακτήρα, βάζει στόχους και δεν υποχωρεί εύκολα. Κάνει φίλους εύκολα και συνήθως έχει το ρόλο του ηγέτη της παρέας. Είναι φιλόδοξη και αγωνίστρια, αλλά δεν ικανοποιείται εύκολα από τη ζωή και τους γύρω της και κυρίως από τον εαυτό της. Η Σεβαστή βάζει ψηλά τον πήχη σε όλα τα πράγματα με τα οποία ασχολείται και αγαπά. Μπορεί να ανταποκριθεί στις υψηλές απαιτήσεις της, αλλά η ίδια δύσκολα το αποδέχεται.

Σέργιος, Σεργία

Άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας. Συνεπείς, οργανωτικοί και θετικοί χαρακτήρες ο Σέργιος και η Σεργία, δεν αφήνουν τίποτα στην τύχη. Δεν τους αρέσει να ξεφεύγουν απ’ το πρόγραμμά τους και κινδυνεύουν να γίνουν πολύ σχολαστικοί.

Σόλων

(Πιθανώς από το ρήμα σέλλω: σείω). Αυτός που σείει το παλαιό, ο ριζοσπάστης. Ο γνωστός Αθηναίος νομοθέτης, ποιητής και φιλόσοφος ένας απ’ τους επτά σοφούς της αρχαιότητας. Πολύ προσεκτικός και σχολαστικός, κολλάει πολλές φορές στη λεπτομέρεια και μπορεί να του ξεφύγει κάτι πολύ σημαντικό. Ανεξάρτητος, σπάνια δουλεύει ως μισθωτός. Οι γυναίκες αποτελούν γι’ αυτόν ένα αναπάντητο ερωτηματικό.

Σοφία

Σημαίνει «ευφυΐα», «δεξιότητα». Συμβολίζει το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδας. Είναι πολύ απαιτητική από τη ζωή και τους ανθρώπους. Έχει πολλά ενδιαφέροντα και μεγάλη έφεση στα γράμματα. Διαθέτει φαντασία και ξέρει να διηγείται ωραία. Της αρέσει να γίνεται το επίκεντρο της προσοχής.

Σοφοκλής

(Σοφός + κλέος). Αυτός που έχει δόξα σοφού. Ο δεύτερος μεγάλος τραγικός ποιητής μετά τον Αισχύλο. Έγραψε 123 έργα από τα οποία σώζονται επτά τραγωδίες του. Δίκαιος και καλός χαρακτήρας, του αρέσει να παίρνει πρωτοβουλίες και να καθοδηγεί τους άλλους. Τον ενδιαφέρουν πολύ τα κοινά και ασχολείται συχνά με την πολιτική.

Σπυρίδων, Σπυριδούλα

Ο άγιος Σπυρίδων, έζησε τον 4^ο αιώνα και καταγόταν από την Κύπρο. Ο Σπυρίδων και η Σπυριδούλα βλέπουν πολύ ρομαντικά τη ζωή και όταν απογοητευτούν κλείνονται στον εαυτό τους ή κοιτάζουν να βρουν μια ήσυχη δουλειά, που να τους εξασφαλίζει κάποια ανεξαρτησία.

Σταμάτης, Σταματία

Αυτός/ή που σταματάει κάτι. Ήσυχοι άνθρωποι. Δίνουν σημασία στην καλοπέραση και απεχθάνονται τους καβγάδες. Αποφεύγουν τους μπελάδες και τις κακοτοπιές και προτιμούν να ασχολούνται με το σπίτι τους, τον κήπο τους και τα διάφορα χόμπι τους.

Σταύρος, Σταυρούλα

Από τον τίμιο Σταυρό. Ο Σταύρος είναι λιγομίλητος κι εργατικός. Έχει μεγάλη επιδεξιότητα στα χέρια. Είναι καλός φίλος και σύζυγος. Η Σταυρούλα είναι νευρική και οξύθυμη. Πολύ περήφανη, δε λέει ποτέ τα προβλήματά της. Τα παιδιά αποτελούν γι’ αυτήν παράγοντα ισορροπίας.

Στέλλα

Σημαίνει στα λατινικά «αστέρι». Ιδιόρρυθμος χαρακτήρας, η Στέλλα έχει συχνά διάφορες μανίες, όπως με την υγιεινή διατροφή, το νοικοκυριό κ.α. Φροντίζει πολύ την υγεία της και την εμφάνισή της κι αγαπάει τη φύση και τα ταξίδια.

Στέφανος, Στεφανία

Αρχαίο όνομα. Σοβαρός, συντηρητικός και αυστηρός, ο Στέφανος ξεχνάει όλες τις αναστολές και τους φόβους του όταν είναι να αγωνιστεί για κάποιο ιδανικό. Παιχνιδιάρα, ζωηρή και άφοβη, η Στεφανία είναι εντελώς διαφορετική προσωπικότητα, που ξέρει να χαίρεται τη ζωή.

Στυλιανός, Στυλιανή

Άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Ο Στυλιανός και η Στυλιανή βλέπουν τη ζωή με κάποια αποστασιοποίηση και δεν παίρνουν τίποτα πολύ στα σοβαρά. Το γέλιο αποτελεί το όπλο τους, με αποτέλεσμα να τους τα συγχωρούν όλα. Εργατικοί και ευσυνείδητοι, είναι πολύ καλοί επαγγελματίες.

Σύλβια

Από τη λατινική λέξη «Silva» που σημαίνει «δάσος». Ανήσυχη και αγχώδης, μπορεί ν’ αποδώσει στη δουλειά της μόνο αν την ενδιαφέρει πραγματικά. Ο πολύς κόσμος την ενοχλεί και έχει λίγους, αλλά καλούς φίλους. Είναι πολύ καλή οικοδέσποινα και πολύ τρυφερή μητέρα.

Συμεών

Όνομα πολλών προσώπων της Αγίας Γραφή. Του αρέσει η μάθηση κι έχει μεγάλη κλίση στη διδασκαλία. Τα παιδιά αγαπούν την παρέα του. Έχει την ικανότητα να διαβάζει τη σκέψη των άλλων.

Σωκράτης

(Σώζω + κράτος). Ο σωτήρας του κράτους. Μια από τις μεγαλύτερες ηθικές μορφές της αρχαιότητας και κατά τον Πλάτωνα «ο άριστος, δικαιότατος και σωφρονέστατος των Ελλήνων». Ιδανικός ως δημόσιος λειτουργός, έχει πάθος με τη δικαιοσύνη και μπορεί να θυσιάσει πολλά πράγματα για τα ιδανικά του. Έχει θεωρητικό μυαλό κι οι πρακτικές όψεις της ζωής του είναι αδιάφορες.

Σωτήρης, Σωτηρία

Σημαίνει «λυτρωτής», «αυτός που σώζει απ’ το κακό». Έτσι αποκαλείται ο Ιησούς Χριστός. Ο Σωτήρης έχει πάθος με τη μουσική και πολύ συχνά ξέρει να παίζει κάποιο μουσικό όργανο. Είναι πολύ καλοφαγάς και θαυμάσιος μάγειρας. Η Σωτηρία είναι δυναμική και ντόμπρα, με καλλιτεχνικά ενδιαφέροντα και πολλούς φίλους. Σωτηρία, ελευθέρωση.

Ελληνική οικονομία (2)

Παιχνίδια με το φεγγάρι (2)

Ο Γάλλος φωτογράφος Laurent Laveder κατάφερε να φωτογραφίσει μερικά εντυπωσιακά «παιχνίδια με το φεγγάρι», αξιοποιώντας στο έπακρο τις οπτικές ψευδαισθήσεις.
Άλλωστε η μαγεία του κινηματογράφου και της φωτογραφίας είναι πολλές φορές αυτή ακριβώς η ψευδαίσθηση που μπορούν να δημιουργήσουν στον θεατή, και ο Laurent Laveder φαίνεται να έχει εξαιρετικό ταλέντο και φαντασία...

Ελληνική οικονομία (1)

Ελλάδα - Χωρίς λόγια

O Θεός και η οικονομική κρίση στην Ελλάδα

O Θεός βλέπει το πρόβλημα της Ελλάδας και τον κίνδυνο να καταστραφεί η ιστορική αυτή χώρα και αποφασίζει να κάνει άμεση παρέμβαση. Κατεβαίνει στη Βουλή των Ελλήνων και μεταξύ... των άλλων λέει τα εξής:

«Ακούστε, αποφάσισα να σας χαρίσω όλο το χρέος και να πριμοδοτήσω τη χώρα με άλλα τόσα ευρώ, ώστε να αναπτυχθεί και να μεγαλουργήσει. Επίσης, αποφάσισα να λύσω τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, το σκοπιανό και το αλβανικό ζήτημα και εφεξής οι λαοί αυτοί θα ζούνε σε απόλυτη αρμονία μαζί σας. Τέλος, θα ενωθεί η Κύπρος με την Ελλάδα, θα σας υποδείξω συγκεκριμένα μέρη όπου θα βγάλετε πετρέλαιο, φυσικό αέριο και πολύτιμα μέταλλα και χαρίζω όλα τα δάνεια των Ελλήνων προς τις τράπεζές τους…»!

Στο άκουσμα όλων αυτών το ελληνικό κοινοβούλιο σείεται από ιαχές, χειροκροτήματα και αγκαλιάσματα όλων των παρατάξεων. Ο Θεός όμως τους κάνει νεύμα να καθίσουν κάτω και τους λέει:

«Μισό λεπτό, ακούστε και το τελευταίο. Θέλω από εσάς όμως να κάνετε και μια μικρή, ελάχιστη παραχώρηση σε όλα αυτά που δίνω στη χώρα που αγαπάτε...»

Οι βουλευτές ωρύονται από τα έδρανα ενθαρρύνοντας τον Θεό να συνεχίσει. Αυτός λέει:

«Θα ήθελα, όσοι έχουν εκλεγεί την τελευταία 30ετία, όπως και τα παιδιά τους, να φύγουν και να μην βάλουν ποτέ ξανά υποψηφιότητα για κυβερνητική θέση…»

Η Βουλή παγώνει και οι βουλευτές αποσύρονται, για να το σκεφτούν. Σε δύο ώρες εκδίδονται πύρινες ανακοινώσεις από τα κόμματα που καταγγέλλουν την επέμβαση ξένου παράγοντα στη χώρα και την προώθηση εκβιαστικών διλημμάτων για την υποδούλωση της χώρας και του λαού της, ενώ πολλά κανάλια μιλούν για θεσμική εκτροπή από την απρόκλητη και θρασεία επέμβαση του Θεού στο εσωτερικό μιας ανεξάρτητης δημοκρατίας.

Κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς χειρότερα.

Μάνα είναι µόνο µία (και κάτι ψιλά)

Τηλεφωνικός διάλογος μάνας µε γιο που σπουδάζει σε πανεπιστήμιο της περιφέρειας.
- Έλα, μαμά!

- Έλα, παιδί µου, πού χάθηκες;

- Πού χάθηκα, χτες βράδυ μιλήσαμε…

- Από χτες βράδυ μέχρι σήμερα ξέρεις πόσα μπορούν να συμβούν; Ένα λεπτό θέλει να γίνει το κακό!

- Να σε παίρνω δηλαδή κάθε ΕΝΑ λεπτό;

- Λέω, παιδί µου… Της Μαρίας ο γιος δεν πήγε για σοκοφρέτα απ’ το περίπτερο και του ‘σπασε το πόδι το αγροτικό;

- Δεν τρώω σοκοφρέτες!

- Σκούφο φοράς:

- Μες στο σπίτι, πας καλά;

- Γιατί φοράς έξω απ’ το σπίτι;

- Κανένα παιδί δεν φοράει σκούφο!

- Δεν µε νοιάζει τι κάνουν τα άλλα παιδιά, το δικό µου µε νοιάζει! Να φοράς σκούφο και να καλύπτεις και τα αυτιά, από τα αυτιά κρυώνει ο άνθρωπος!

- ∆εν κάνει κρύο!

- Μια ζωή «δεν κάνει κρύο» και µια ζωή έτρεχα για αντιπυρετικά! Μυαλό δεν θα βάλεις ποτέ, κοτζάμ άντρας είσαι πια!

- Άσε µε, ξέρω τι κάνω!

- Την τύφλα σου ξέρεις, μικρό παιδί είσαι ακόμα!

- Τι είμαι τελικά, ρε μάνα, κοτζάμ άντρας ή μικρό παιδί;

- Τα γάντια τα μάλλινα τα φοράς; Από τα χέρια κρυώνει ο άνθρωπος!

- Τα φοράω!

- Δεν τα φοράς, ψέματα µου λες για να µε ξεφορτωθείς! Πες µου τώρα ότι περπατάς και ξυπόλυτος στα μωσαϊκά, από τα πόδια κρυώνει ο άνθρωπος!

- Μάνα δεν είμαι στην Αλάσκα, στα Γιάννενα είμαι!

- Ο Θοδωρής Κολυδάς είπε ότι έχει κρύο στα Γιάννενα!

- Κι εγώ ο Θανάσης Ηλιόπουλος σου λέω ότι ∆ΕΝ έχει κρύο στα Γιάννενα!

- Και γιατί να πιστέψω εσένα κι όχι τον επιστήμονα;

- Γιατί ο επιστήμονας δεν ζει στα Γιάννενα!

- Τουλάχιστον το φερμουάρ του μπουφάν σου μέχρι επάνω να το σηκώνεις! Όχι να αφήνουμε τα λαιμά έξω, από τα λαιμά κρυώνει ο άνθρωπος!

- Ναι, μάνα! Ναι, ναι, ναι! Έξω έχει 20 βαθμούς κι ο τρελός του χωριού θα κυκλοφορεί στην πόλη µε γάντια, σκούφο, κασκόλ, μπουφάν κι ένα αερόθερμο αγκαλιά! Να γελάσουν λίγο κι οι πικραμένοι που τους κόβουν την επικουρική!

- Θα σου στείλω µε το ΚΤΕΛ γεμιστά που σ’ αρέσουν!

- ∆εν µου αρέσουν τα γεμιστά!

- Τι λες τώρα; Μικρός τα ‘τρωγες σαν τρελός, φώναζες «τέλω γεµιτά, τέλω γεµιτά», σαν να σ’ ακούω, μανάρι µου μωρέ, πουλάκι µου εσύ, τι καλό παιδί που ήσουνα, µε τα ωραία σου τα μαλλάκια, µε τις μπουκλίτσες σου… λούστηκες;

- Τι λες τώρα; Από το λούσιμο κρυώνει ο άνθρωπος!

- Γεμιστά σου ‘βαλα μπόλικα να τρατάρεις και τον καθηγητή σου, εξετάσεις έρχονται!

- Μάνα, σε χάνω!

- Γιατί παιδί µου, τι έχω και µου το κρύβετε;

- Όχι, σε χάνω, λέω, δεν έχω σήμα… Άντε γεια…

- Το κινητό είναι φορτωμένο;

- Και το κινητό είναι φορτωμένο κι εγώ επίσης!

- Φορτωμένο να το ’χεις για την κακιά στιγμή… Της Καλλιόπης η Μαρία…

- Μάνα, σε κλείνω…

- Να σου στείλω το εσωθερμικό το σώβρακο; Και να αλλάζεις κάθε μέρα… Του Προκόπη ο Αντωνάκης ξεράθηκε στο Μετρό κι ήταν µε τρύπιο μποξεράκι, ρεζίλι έγινε η μάνα του!

- Μάνα, έλεος, λυπήσου µε, δεν αντέχω άλλο!

- Άµα δεν σ’ τα πω εγώ, ποιος θα σ’ τα πει, ο ξένος;

- Κάθε μέρα, κάθε μέρα, κάθε μέρα ΓΙΑΤΙ το κάνεις αυτό; Και κυρίως ΠΩΣ το κάνεις αυτό;

- Αγόρι µου, μάνα είναι µόνο µία!

- Ευτυχώς, μάνα! Ευτυχώς! ∆εν θ’ άντεχα και δεύτερη!

Έλενα Ακρίτα, εφημερίδα «Τα Νέα», 14 Μαΐου 2011

Πάολο Κοέλιο - Και ο Θεός έπλασε τη Μάνα

Ο Paulo Coelho γεννήθηκε το 1947 στο Ρίο ντε Τζανέιρο της Βραζιλίας. Φοίτησε στη νομική, αλλά εγκατέλειψε τις σπουδές του το 1970 για να ταξιδέψει σε Μεξικό, Περού, Βολιβία, Χιλή, στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αφρική. Το 1949 επέστρεψε στη Βραζιλία κι άρχισε να γράφει στίχους για μουσική. Φυλακίστηκε για λίγο το 1974 για ενέργειες κατά της βραζιλιάνικης δικτατορίας.

Τα κείμενά του συνδυάζουν με ιδιαίτερο τρόπο τη θρησκευτικότητα και το μυστικισμό, το διαλογισμό και τις πνευματικές ασκήσεις, που συχνά αντιτίθεται στον επίσημο Καθολικισμό. Ενδιαφέρον έχει να πούμε ότι η επίσημη ελληνική Εκκλησία δεν έχει αντιδράσει θετικά ή αρνητικά για την επιτυχία του στην Ελλάδα (σε αντίθεση με άλλες περιπτώσεις).

Έχει πουλήσει πάνω από 20 εκατομμύρια βιβλία σε ολόκληρο τον κόσμο και τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε τριάντα οκτώ γλώσσες. Του έχουν απονεμηθεί πολλά λογοτεχνικά βραβεία από διάφορες χώρες, συμπεριλαμβανομένης μιας υποψηφιότητας για το περίφημο Διεθνές Λογοτεχνικό Βραβείο του Δουβλίνου για το «Η Βερόνικα αποφασίζει να πεθάνει».

Στα ελληνικά έχουν μεταφραστεί δεκαοχτώ βιβλία του απ’ τα οποία ξεχωρίζουν «Το ημερολόγιο ενός μάγου», «Ο Αλχημιστής», «Στις όχθες του ποταμού Πιέδρα κάθισα και έκλαψα», «Το πέμπτο βουνό», «Το εγχειρίδιο του πολεμιστή του φωτός», «Η Βερόνικα αποφασίζει να πεθάνει», «Ο διάβολος και η δεσποινίδα Πριμ», «Ο Νικητής είναι μόνος», «Το χειρόγραφο της Άκρα».

  Ο Θεός κάλεσε τον πιο αγαπημένο Του άγγελο και του παρουσίασε ένα πρότυπο μητέρας. Στον άγγελο δεν άρεσε αυτό που είδε.

«Εργαστήκατε πολύ, Κύριε, δεν ξέρετε πλέον τι κάνετε», είπε ο άγγελος. «Κοιτάξτε! Φιλί ειδικό, που θεραπεύει όλες τις αρρώστιες, έξι ζευγάρια χέρια για να μαγειρεύει, να πλένει, να σιδερώνει, να φροντίζει, να ελέγχει, να καθαρίζει. Δε θα δουλέψει!»

«Το πρόβλημα δεν είναι τα χέρια», αντέτεινε ο Θεός. «Είναι τα τρία ζευγάρια μάτια που χρειάστηκε να βάλω: ένα, για να βλέπει το παιδί της πίσω από κλειστές πόρτες και να το προστατεύει από ανοιχτά παράθυρα, ένα άλλο, για να το κοιτάζει με αυστηρότητα, όταν πρέπει να του μάθει κάτι ουσιώδες και το τρίτο, για να του δείχνει διαρκώς τρυφερότητα και αγάπη, όση δουλειά κι αν έχει εκείνη!»

Ο άγγελος εξέτασε το πρότυπο της μητέρας πιο προσεκτικά.

«Κι αυτό τι είναι;»

«Ένας μηχανισμός αυτοθεραπείας. Δε θα έχει χρόνο να αρρωσταίνει, θα πρέπει να ασχολείται με το σύζυγό της, με τα παιδιά, με το σπίτι».

«Νομίζω ότι πρέπει να ξεκουραστείτε λίγο, Κύριε», είπε ο άγγελος. «Και να επιστρέψετε στο κλασικό πρότυπο με τα δύο χέρια, τα δύο μάτια, κ.λπ.».

Ο Θεός συμφώνησε με τον άγγελο. Αφού ξεκουράστηκε, μεταμόρφωσε τη μητέρα σε κανονική γυναίκα. Εξομολογήθηκε όμως στον άγγελο:

«Χρειάστηκε να της δώσω μια τόσο δυνατή θέληση, ώστε να νομίζει ότι θα έχει έξι χέρια, τρία ζευγάρια μάτια και ικανότητα αυτοθεραπείας. Αλλιώς, δε θα καταφέρει να εκπληρώσει το καθήκον της». 

Ο άγγελος την εξέτασε από κοντά. Κατά τη γνώμη του, αυτή τη φορά ο Θεός είχε επιτύχει. Ξαφνικά όμως πρόσεξε ένα λάθος:

«Αδειάζει. Αναρωτιέμαι, Κύριε, μήπως βάλατε ξανά υπερβολικά πολλά πράγματα σε αυτό το πρότυπο μητέρας».

«Δεν αδειάζει. Αυτό ονομάζεται δάκρυ».

«Και σε τι χρησιμεύει;»

«Για να δείχνει χαρά, λύπη, απογοήτευση, πόνο, θυμό, ενθουσιασμό».

«Κύριε, είστε μεγαλοφυΐα!» αναφώνησε ο άγγελος. «Ακριβώς αυτό ήταν που έλειπε, για να συμπληρωθεί το πρότυπο».

Ο Θεός πρόσθεσε με ύφος μελαγχολικό:

«Δεν το έβαλα εγώ. Όταν συναρμολόγησα όλα τα μέρη, το δάκρυ εμφανίστηκε από μόνο του».

Ο άγγελος συγχάρηκε πάλι τον Παντοδύναμο κι έτσι δημιουργήθηκαν οι μητέρες.