Παροιμίες (Άντρας)

Αλί στον άντρα τον καλό που πιάσουν δυο σπασμένοι.

Ανήρ στέγης στύλος.

Άντρα, γουρούνι, γάιδαρο και ποιον να πρωτοκλάψω.

Άντρα θέλου, τώρα θέλου, σα δεν έρθει δεν τουν θέλου.

Άντρα θέλω για το βράδυ, κι ας μην έχει ο λύχνος λάδι.

Άντρα θέλω, κι ας είν’ και κούτσουρο.

Άντρα θέλω, τώρα τον θέλω.

Άντρα με μουστάκι και γυναίκα με βυζί μην ορμηνεύεις.

Άντρα μου, βοήθεια μου, και σκέπη και χαρά μου.

Άντρα μου, για να γκαστρωθώ δε μ’ ωφελούν τα ξόρκια.

Άντρα μου, για να γκαστρωθώ δεν με δικάν’ τα βότανα.

Άντρα μου, παιδάκια θέλεις; Άσε με κι εγώ σου κάνω.

Άντρα μου, που δεν έτρωγες απ’ το χωριό.

Άντρα, μου ‘ρθαν οι αξιάδες, φέρ’ τα γένια σου να γνέσω.

Άντρας γέρος, γυναίκες νιές, κάνουν πάντα κακές δουλειές.

Άντρας χωρίς γυναίκα, είναι άλογο χωρίς χαλινάρι.

Άντρας ψηλός σαν άγγελος, κοντός πομπή και γάνα, κοντή γυναίκα πέρδικα, ψηλή καρακαντάνα.

Άντρας, κι ας είναι και κερένιος.

Απ’ τα χτες ως τα σήμερα λείπει ο άντρας μου στο μύλο, για πέστε μου, γειτόνισσες, να παντρευτώ ή να μείνω.

Απ’ τα ψες την ταχινή λείπει ο άντρας μου στα ξύλα, να παντρευτώ, γειτόνισσα, ή ν’ απομείνω χήρα.

Δε θέλω άντρα όμορφο, να κάθεται σιμά μου να συχνομπερμπιρίζεται και να πεινάει η κοιλιά μου.

Δώσε εμένα και στο γιο μου, να κι ο άντρας μου στην πόρτα.

Και η κοσκινού τον άντρα της με τους πραματευτάδες.

Κακή μοίρα έχεις άντρα μου, ούλοι πνιγήκανε κι εσύ γλύτωσες.

Κρένω ‘γω τσαμπουνίζει κι ο άντρας μου.

Λάχανα στη μάνα μου, λάχανα στον άντρα μου, κάλλια ήταν στη μάνα μου.

Μαύρη μοίρα που ‘χεις άντρα, όλοι παν και δε γυρίζουν εσύ πας κι έρχεσαι.

Ντράπου τον ένα, ντράπου τον άλλο, κανένα παιδί με τον άντρα μου.

Ο άντρας δέρνει ή το γαϊδούρι του ή τη γυναίκα του.

Ο άντρας με το σακί κι η γυναίκα με το βελόνι κεφαλιώνει.

Ο άντρας μου βασιλιάς κι εγώ βασίλισσα.

Ο άντρας μου με κάνει χώμα κι άντρας μου με κάνει εικόνα.

Ο άντρας μου να κουβαλεί με το τσουβάλι κι η γυναίκα να τραβάει με το κουτάλι.

Ο μουρλός άντρας κι η πουτάνα γυναίκα δεν γερνάνε ποτέ.

'Οντας να σαραντέψεις, τότες άντρα μη γυρέψεις.

Που θαρρευτεί στον εραστή, χωρίς άντρα απομένει.

Τα πολλά πνίγουν τον άντρα και τα λίγα τη γυναίκα.

Τι κυράτσα ράφτισσα, τι κυράτσα παπαδιά, άντρας σου με το φελόνι, άντρας μου με το βελόνι.

Τι λέω εγώ, τι τσαμπουνάει ο άντρας μου.

Τον άντρα μου θωρούνε κι εμένα τιμούνε.

Τον άντρα σου κεράτωσε και μάγια μην του κάνεις.

Τους άντρες με τα μάγια, τα παιδιά με τα βοτάνια.

Χατίρι τ’ μοιανού, χατίρι τ’ αλλ’νού, κάνα παιδί απ’ τον άντρα μου.