Παροιμίες (Αλεπού)

Αλεπού που κοιμάται κότες δεν πιάνει.

Βγήκε η αλεπού στο παζάρι.

Εβάλανε την αλεπού τις κότες να φυλάει.

Είδε κι η αλεπού τον κώλο της κι έπεσε του πεθαμού.

Επρόσταξαν την αλεπού κι εκείνη την ουρά της.

Η αλεπού βλέποντας να καλιγώνουν τ’ άλογο, σήκωσε κι αυτή το πο­δάρι της.

Η αλεπού δε χώραγε στην τρύπα και τράβαγε και κολοκύθα.

Η αλεπού δεν πιάνεται με ξόβεργα.

Η αλεπού είχ’ εργατιά και κείνη ακριδολόγαγε.

Η αλεπού είχε εργατιά κι αυτή  εσταχολόγα.

Η αλεπού εκατό χρονών, το αλεπόπουλο εκατόν δέκα.

Η αλεπού εκατό, το αλεπουδάκι εκατόν ένα.

Η αλεπού εκρύβετο κι η ουρά της εφαίνετο.

Η αλεπού και γδαρμένη ζωντανή κι απ’ το σώγαμπρο καλύτερα.

Η αλεπού και το παιδί της ένα δέρμα εκρατήγαν.

Η αλεπού και το παιδί της, ένα τομάρι έχουνε.

Η αλεπού κι αν κρύβεται, προβάλλει την ουρά της.

Η αλεπού με ακρίδες δε χορταίνει.

Η αλεπού ορνιθόπουλα γυρεύει.

Η αλεπού που κοιμάται, όρνιθες δεν πιάνει.

Η αλεπού σαν γεράσει γίνεται καλόγρια.

Η αλεπού στον ύπνο της, κοκόρια ονειρεύεται.

Η έξυπνη η αλεπού πιάνεται από τα τέσσερα.

Η κατακαημένη η αλεπού, τα δικά της δίνει αλλού.

Η πονηρή αλεπού πιάνεται στα τέσσερα.

Καρτερώντας η αλεπού να πέσουν τα γλυκάδια τον κριαριού, ψόφησε απ’ την πείνα.

Μηδέ όρνιθες έχω, μηδέ την αλεπού φοβούμαι.

Μία αλεπού κοψονούρα όλες τις θέλει κοψονούρες.

Όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια.

Όταν πεινά η αλεπού, φαίνεται πως κοιμάται.

Πονηρεμένη μου αλεπού, για ποιον είναι το τομάρι σου;

Πονηρή είν’  η αλεπού, μα πονηρότερος όποιος την πιάνει.

Ρήμαξε τη γειτονιά, μια αλεπού καλογριά.

Σα βγάζει η αλεπού λόγο, πρόσεχε τις όρνιθές σου.

Σαράντα χρονών η αλεπού, πενήντα τ’ αλεπόπουλο.

Στο δόκανο δεν μπαίνει δυο φορές η αλεπού.

Της αλεπούς τα μάτια και το διάβολο παντρεύουν.

Της αλεπούς το τομάρι στο παζάρι κρέμεται.

Τι γυρεύει η αλεπού στο παζάρι;