Μια κατακόκκινη Ferrari σταματά στο φανάρι την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου και την πλησιάζει κουτσαίνοντας ένας ζητιάνος με λερωμένα σκισμένα ρούχα, ξυπόλυτος, αξύριστος, φαλακρός, χωρίς τα μισά του δόντια, ο οποίος απλώνει το χέρι:
- Κύριε σας παρακαλώ δώστε μου λίγα λεφτά για να πάρω κάτι να φάω...
Ο οδηγός τον κοιτάζει με ξαφνιασμένο βλέμμα, και του λέει:
- Αν θα σου δώσω 50 ευρώ, πες μου την αλήθεια, θα τα ξοδέψεις σε ποτά και τσιγάρα;
- Μα τι λέτε κύριε, είμαι 48 χρονών και ποτέ δεν κάπνισα, ούτε πίνω.
- Καλά, αν θα σου δώσω 100 ευρώ, θα πας σε στούντιο, ε; Και θα τα δώσεις όλα στις πόρνες, έτσι δεν είναι;
- Μα τι λέτε κύριε, είμαι 48 χρονών, είκοσι χρόνια παντρεμένος με δύο παιδιά, και ποτέ δεν πήγα με άλλη γυναίκα.
- Τότες άκου τι θα κάνουμε. Θα σε πάω στο σπίτι μου και θα πω στη γυναίκα μου να μας σερβίρει ένα πλούσιο τραπέζι και στο τέλος θα σου δώσω και 200 ευρώ. Συμφωνείς;
Ο ζητιάνος τα χάνει.
- Μα κύριε ντρέπομαι, κοιτάξτε τα χάλια μου, τι θα πει η κυρία σας;
Κι ο πλούσιος…
- Δεν με νοιάζει για το τι θα πει η βλαμμένη. Εγώ εκείνο που θέλω να δει είναι το πώς καταλήγουν οι άντρες που δεν καπνίζουν, δεν πίνουν, και δεν κερατώνουν τις γυναίκες τους…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου