Ο Ταρζάν εμφανίζεται μια μέρα ξαφνικά σε ένα ορεινό χωριό της ελληνικής επαρχίας.
Ένας χωρικός τον συναντά τυχαία στον δρόμο και βλέποντάς τον ντυμένο έτσι περίεργα, τον ρωτά:
- Τ’ ίσι ισύ παλικάρι μ’;
- Εγώ είμαι ο Ταρζάν, μπορώ και μιλάω με τα ζώα!
- Μπα!, του λέει ο χωρικός κοροϊδευτικά, τι μ’ λες; Για πάμε λίγο παρακατούλια στον σκύλο μ’ να ιδούμε θα συνεννοηθείτε;"
Πηγαίνουν μέχρι το μαντρί που είναι ο σκύλος και αρχίζουν:
- Γαβ γαβ, ο σκύλος.
- Γαβ γαβ, ο Ταρζάν.
- "Τι σ’ λέει;, ρωτάει όλο χαμόγελο ο χωρικός.
- Ε να, μου είπε ότι τον έχεις εδώ συνέχεια δεμένο, τον ταΐζεις αποφάγια, και τον πηγαίνεις μόνο μια φορά στους έξι μήνες για κυνήγι.
Ο χωρικός ψαρώνει.
- Έτσ’ σου ‘πε;
- Ναι.
- Ο σκύλος;
- Ναι.
Ο χωρικός τον κοιτάζει περίεργα και λέει στον Ταρζάν.
- Για πάμε ρε πιδάκι μ’ και στον γάιδαρο.
Φτάνουν στο παχνί και ο Ταρζάν αρχίζει τα ίδια.
- Τι σου ‘πε, ρωτά τον Ταρζάν ο χωρικός.
- Λέει ότι τον φορτώνεις πολύ, ότι τον δέρνεις όταν δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα, και ότι τον ταΐζεις μόνο μία μπάλα σανό την εβδομάδα.
Ο χωρικός έχει μείνει με το στόμα ανοιχτό.
Λίγο παραπέρα είναι και η κατσίκα. Ο Ταρζάν αρχίζει να της μιλάει και πριν προλάβει η κατσίκα να κάνει το πρώτο «μπεεεεε», πετάγεται ο χωρικός σε έξαλη κατάσταση και λέει στον Ταρζάν:
- "Μη τν πιστεύεις την παλιοπτάνα, αυτή μ’ ρίχτηκε!"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου