ΩΡΑ...

Κυριακή 25 Δεκεμβρίου 2011

Η Παρθένος σήμερον (Κοντάκιο Χριστουγέννων) - Πέτρος Γαϊτάνος



Η Παρθένος σήμερον, τον υπερούσιον τίκτει,
και η γη το σπήλαιον, τω απροσίτω προσάγει.
Άγγελοι, μετά ποιμένων δοξολογούσι.
Μάγοι δε, μετά αστέρος οδοιπορούσι.
Δι’ ημάς γαρ εγεννήθη, παιδίον νέον, ο προ αιώνων Θεός.

Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2011

Επέτειος λήξης της μάχης του Βερντέν - Η πιο πολύνεκρη μάχη στην ιστορία


Στη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, στο δυτικό μέτωπο, κατά το χρονικό διάστημα από 21 Φεβρουαρίου 1916 μέχρι 18 Δεκεμβρίου 1916, ο γαλλικός και ο γερμανικός στρατός βρέθηκαν αντιμέτωποι γύρω από την πόλη Βερντέν (Verdun - sur – Ma’as) στη βορειοανατολική Γαλλία.


Το Βερντέν είναι μία πόλη της βορειοανατολικής Γαλλίας στις όχθες του ποταμού Μόζα ή Μεύση (Μeuse). Βρίσκεται σε στρατηγική θέση από την εποχή κιόλας του Αττίλα, ο οποίος απέτυχε να την κατακτήσει. Ελέγχει τη βόρεια είσοδο της πεδιάδας της Καμπανίας, που οδηγεί κατευθείαν στο Παρίσι. Γι’ αυτό και οι Γάλλοι είχαν φροντίσει να κατασκευάσουν οχυρωματικά έργα σε μεγάλη έκταση.


Στα τέλη του 1915 οι πολεμικές επιχειρήσεις στο Δυτικό Μέτωπο είχαν βαλτώσει. Τη γερμανική προέλαση του 1914 διαδέχθηκε ο πόλεμος των χαρακωμάτων. Ο αρχηγός του Γερμανικού Επιτελείου, Erich von Falkenhayn, πίστευε ότι μια μαζική επίθεση του στρατού του θα προκαλούσε μεγάλες απώλειες στους Γάλλους και θα ανέτρεπε την ισορροπία δυνάμεων στην περιοχή. 


Διάλεξε το Βερντέν, που ήταν απομονωμένο από τα τρία σημεία του ορίζοντα, με μικρές δυνατότητες υποχώρησης και μόνο μία οδό ανεφοδιασμού για τους Γάλλους. Επιπλέον, σε μια ενδεχόμενη νίκη του, ο δρόμος για το Παρίσι θα ήταν ανοικτός.

Η επιχείρηση σχεδιάστηκε με μεγάλη μυστικότητα, αλλά διέρρευσε στους Γάλλους, λίγες μέρες πριν από την έναρξή της, που καθυστέρησε εξαιτίας του κακού καιρού. Έτσι, οι Γάλλοι πρόφτασαν να ενισχύσουν τις δυνάμεις τους στο Βερντέν με δύο μεραρχίες και ανέβασαν τις δυνάμεις τους στους 30.000 άνδρες. 


Η επίθεση των Γερμανών άρχισε στις 7 το πρωί της 21 Φεβρουαρίου 1916 με σφοδρό κανονιοβολισμό των γαλλικών θέσεων. Υπολογίστηκε ότι μέχρι το απόγευμα ρίχτηκαν πάνω από ένα εκατομμύριο βόμβες.


Ακολούθησε επίθεση από τρία σώματα στρατού, συνολικής δυνάμεως 150.000 ανδρών. Οι Γερμανοί χρησιμοποίησαν για πρώτη φορά φλογοβόλα όπλα για να «καθαρίσουν» τα γαλλικά χαρακώματα, αλλά και χημικά αέρια. Δύο μέρες αργότερα είχαν προελάσει 7 χιλιόμετρα μέσα στις εχθρικές γραμμές, ενώ στις 25 Φεβρουαρίου κατέλαβαν το Φορ Ντουαμόν, ένα σπουδαίο κρίκο στην οχυρωματική αλυσίδα του Βερντέν.


Η κατάσταση έγινε απελπιστική για τους Γάλλους. Τους έσωσαν, όμως, οι ενισχύσεις υπό τον στρατηγό Πετέν, που κατόρθωσε να σταθεροποιήσει το μέτωπο. Οι έντονες χιονοπτώσεις και η αριθμητική ισορροπία οδήγησαν τη μάχη σε στασιμότητα και τέλμα, γνώριμο στοιχείο των επιχειρήσεων στο Δυτικό Μέτωπο. Στις μάχες του Βερντέν έλαβε μέρος και ένας νεαρός λοχαγός, ο Σαρλ Ντε Γκολ (μετέπειτα Πρόεδρος της Γαλλίας), ο οποίος πιάστηκε αιχμάλωτος.


Τον Μάιο ο Πετέν πήρε προαγωγή και παραχώρησε τη θέση του στον Ρομπέρ Νιβέλ, ένα στρατηγό με επιθετικό πνεύμα και αποφασιστικότητα. Σε αυτόν αποδίδεται η φράση «Δεν θα περάσουν» («Ils ne passeront pas»), που έγινε δημοφιλής αργότερα σε ανάλογες περιστάσεις («Νο Passaran»). Την 1η Ιουλίου 1916 οι γερμανικές δυνάμεις αποδυναμώθηκαν, όταν οι Αγγλογάλλοι άνοιξαν νέο μέτωπο βόρεια στη Σομ και το φθινόπωρο ήταν εξουθενωμένες από τις μεγάλες απώλειες. Τη μεγάλη ευκαιρία εκμεταλλεύτηκε ο Νιβέλ και στις 21 Οκτωβρίου εκδήλωσε την αντεπίθεσή του. Μέχρι τις 18 Δεκεμβρίου 1916 οι Γερμανοί είχαν απωθηθεί στις θέσεις που κατείχαν στις 21 Φεβρουαρίου, όταν ξεκίνησαν τη μάχη.


Το Βερντέν έγινε σύμβολο της γαλλικής αποφασιστικότητας με τρομακτικό κόστος σε ανθρώπινες ζωές. Οι Γάλλοι στην «Κιμαδομηχανή του Βερντέν» έχασαν 378.000 άνδρες (163.000 νεκροί και 215.000 τραυματίες) και οι Γερμανοί 330.000 (143.000 νεκροί και 187.000 τραυματίες). 


Η αντοχή και η αποτελεσματικότητα των οχυρώσεων στο Βερντέν οδήγησε τους Γάλλους στην κατασκευή της περίφημης Γραμμής Μαζινό, η οποία αποδείχθηκε εντελώς ανεπαρκής για τις συνθήκες του Β' Παγκοσμίου Πόλεμου.

Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2011

Καμήλες

Παρακαλώ, δείτε με προσοχή την παρακάτω φωτογραφία του National Geographic Society και μετά διαβάστε το κείμενο.


Αυτή η φωτογραφία τραβήχτηκε ακριβώς πάνω απ’ αυτές τις καμήλες στην έρημο κατά τη δύση του ηλίου. Θεωρείται μία από τις καλύτερες φωτογραφίες. Αν την κοιτάξεις προσεχτικά, μπορείς να διαπιστώσεις ότι οι καμήλες είναι οι μικρές άσπρες γραμμές στην φωτογραφία. Οι μαύρες εικόνες που διακρίνονται είναι απλά οι σκιές από τις καμήλες!

Γλυπτά (2)

















Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2011

Ο παπαγάλος



Ο Φώτης, ένας τριανταπεντάρης εργένης που έμενε μόνος του σε διαμέρισμα πολυκατοικίας, λίγες μέρες μετά τη γιορτή του δέχτηκε ένα μεγάλο κουτί ως δώρο, από έναν άγνωστο αποστολέα. Το άνοιξε και είδε ότι μέσα στο κουτί ήταν ένας παπαγάλος.
«Ωραία», σκέφτηκε, «ένα πανέμορφο πουλί για συντροφιά είναι ό,τι πρέπει». 
«Μιλάς καθόλου;» ρώτησε χαμογελαστός τον παπαγάλο.
«Τι λε ρε καραγκιόζη» του είπε ο παπαγάλος «εγώ αν μιλάω ή εσύ ρε μπούφο που δεν μπορείς να ολοκληρώσεις ένα νόημα, ρε βλήμα, ρε έτσι.., ρε αλλιώς…» ένα υβρεολόγιο απίστευτο, λες και ήταν ναύτης στο λιμάνι του Γκαμπές.
Ο Φώτης τα έχασε.
«Σε παρακαλώ, λέει στον παπαγάλο, σταμάτα μας ακούει η γειτονιά».
«Σε πειράζει η γειτονιά, ρε κακομοίρη» φώναξε ο παπαγάλος «και δεν σε πειράζει που δεν μπορείς να ξεκολλήσεις από τον καναπέ, παράσιτο, χαμένε, ρε έτσι, ρε αλλιώς» και πάλι ένα ακατάσχετο υβρεολόγιο με όλο και μεγαλύτερη ένταση φωνής.
Ο Φώτης δεν ήξερε τι να κάνει. Προσπαθούσε να σταματήσει τον παπαγάλο αλλά εκείνος τον έβριζε φωνάζοντας όλο και περισσότερο. Στην απόγνωσή του άνοιξε το πορτάκι και έσπρωξε τον παπαγάλο στην κατάψυξη του ψυγείου.
Ο παπαγάλος και μέσα από την κατάψυξη συνέχιζε να βρίζει.
Ξαφνικά μετά από 3 λεπτά ο παπαγάλος σταμάτησε και απλώθηκε σιωπή. Ο Φώτης ανακουφίστηκε στην αρχή αλλά αμέσως σκέφτηκε: «Ρε συ το σκότωσα το πουλί. Εντάξει βρίζει, αλλά όχι και να το σκοτώσω. Μπορώ να το επιστρέψω». 
Άνοιξε αμέσως την κατάψυξη. Ο παπαγάλος βγήκε με σοβαρό ύφος και ψιλοτρέμοντας είπε: «Λυπάμαι για την επιθετική συμπεριφορά μου και ζητώ συγγνώμη γι’ αυτή. Ομολογώ ότι παρεκτράπηκα και δηλώνω ότι θα κάνω προσπάθεια να διορθωθώ στο μέλλον».
Ο Φώτης έμεινε άναυδος για μια στιγμή. Πριν προλάβει να ρωτήσει τι συνέβη ο παπαγάλος ρώτησε:
«Μπορώ να μάθω τι σου είχε κάνει το κοτόπουλο;»