Παροιμίες (Γλύκα)

Γλύκα

O άνθρωπος είναι γλυκός σαν μέλι και βαρύς σαν αλάτι.
Κάλλιο λάχανα με γλύκα, παρά ζάχαρη με πίκρα.

Αυλάκωσε τα αμπέλια σου, να φας γλυκιά σταφίδα.

Γλυκά τα τρως; Ξινά τα ξερνάς.

Γλυκά τρως, πικρά κλάνεις.

Γλυκά, γλυκά φουσκώνει η κοιλιά.

Γλυκάθη η γριά στα σύκα κι ολοένα τ’ αναζήτα.

Γλυκάθη η γριά στα σύκα, τρώει και τα συκόφυλλα.

Γλυκάθηκε η γριά στο μέλι και θα φάει και το κουβέλι.

Γλυκό κρασί σε σκύλινο τομάρι. 

Γλυκός ο ύπνος την αυγή, ζάρκος ο κώλος τη Λαμπρή.

Γλυκός ο ύπνος το ταχύ, παλιά φορέματα τη Λαμπρή.

Γλυκοφάγωμα, πικροχέσιμο.

Εγλυκάθη η γριά στα σύκα, κι εμπαινόβγαινε και ‘ζήτα.

Η γλύκα φέρνει πίκρα.

Ή με το γλυκό στο στόμα ή με το πουγκί στο χέρι.

Η γλύκα φέρνει πίκρα.

Και με τα χίλια βάσανα πάλι η ζωή γλυκιά είναι.

Και τα δεντρόφυλλα είναι γλυκά με το ροΐ το λάδι.

Κάνει τα πικρά γλυκά και τ’ άγρια ήμερα.

Μπετιχαβά ξίδι, γλυκό σα ζάχαρη.

Ξίδι χάρισμα, γλυκό σα μέλι.

Πικρός οπού ‘ναι ο θάνατος, γλυκός ο πάνω κόσμος.

Στον καθένα η μύξα του φαίνεται γλυκιά.

Τα σοκολατάκια και τα γλυκά φουσκώνουν σαν σακιά.
Τα σταφύλια τα ψηλά είναι και τα πιο γλυκά.

Της γειτόνισσας το ψωμί είναι γλυκό.

Το είδε ο θειος μου το γάλα που ‘τρωγε ένας άλλος κι ήτανε γλυκό.

Το μέλι είναι γλυκό κι η μέλισσα κεντά.

Το νεράντζι είναι πικρό, μα κάνει καλό γλυκό.

Το ξένο είναι πιο γλυκό.

Τρώω γλυκό ψωμί.

Τσάμπα ξύδι γλυκό σα μέλι.

Ύστερα από ένα μακρινό δρόμο έρχεται γλυκός ύπνος.
Αναγούλα δυο γλυκά.
Η γλυκιά γλώσσα βυζαίνει δυο βυζιά, η πικριά ένα κι εκείνο φαρμακωμένο.
Η γλυκιά γλώσσα βυζαίνει σαρανταδύο βυζιά και πάλι λίγα είναι.

Ψωμοτύρι και γλυκιά ζωή.