Ο Πάνος Θασίτης γεννήθηκε στη Μήθυμνα της Λέσβου το 1923. Από το
1930 εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στη Θεσσαλονίκη και σπούδασε νομική
στο ΑΠΘ. Στη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, υπήρξε μέλος της συντακτικής
ομάδας του φοιτητικού περιοδικού «Ξεκίνημα», όπου το 1944 δημοσιεύτηκε για
πρώτη φορά ποίημά του, το «Έτσι είναι πάντα». Πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση
και ήταν αρχισυντάκτης του περιοδικού της ΕΠΟΝ Μακεδονίας-Θράκης «Λεύτερα
Νιάτα». Εξορίστηκε στον Αϊ-Στράτη και τη Μακρόνησο την περίοδο 1947-1950. Όταν
επέστρεψε, εργάστηκε ως δικηγόρος και ασχολήθηκε με την ποίηση καθώς και τη
θεωρία και την κριτική της λογοτεχνίας. Πέθανε στη Θεσσαλονίκη την 21η
Αυγούστου του 2008.
Θεός να μας φυλάει
- και τα παιδιά μας και τ’ αγγόνια μας -
Θεός να δίνει γνώση και στους άλλους. Είμαστε καλά, καλούτσικα,
πολλά δε γυρεύουμε - το φαγί μας, το σπιτάκι μας,
και κάτι στην άκρη, για την κακιά την ώρα.
Θεός να δίνει γνώση και στους άλλους. Είμαστε καλά, καλούτσικα,
πολλά δε γυρεύουμε - το φαγί μας, το σπιτάκι μας,
και κάτι στην άκρη, για την κακιά την ώρα.
Σα μας
χτυπούν την πόρτα, δε ρωτούμε «δίκαιος ή άνομος»
δίνουμε σ’ όλους αυτό που μπορούμε.
Τα παιδιά μας στο έθνος, τα κορίτσια στους όμοιούς μας.
Πουλάμε στο συνηθισμένο κέρδος, πάμε πάντα με το νόμο.
δίνουμε σ’ όλους αυτό που μπορούμε.
Τα παιδιά μας στο έθνος, τα κορίτσια στους όμοιούς μας.
Πουλάμε στο συνηθισμένο κέρδος, πάμε πάντα με το νόμο.
- Έτσι η
γαλήνη στέκεται στο σπιτικό μας.
Λέμε πάντα
ναι - και στη φωτιά και στο νερό
στο μυλωνά και στον ξωμάχο.
Ναι στον άγιο, ναι στο διάβολο.
στο μυλωνά και στον ξωμάχο.
Ναι στον άγιο, ναι στο διάβολο.
Ναι κι όταν
ναι δεν υπάρχει,
είν’ η φωτιά που πέφτει πια
και μας εξολοθρεύει.
είν’ η φωτιά που πέφτει πια
και μας εξολοθρεύει.
Πάνος
Θασίτης, Από τη συλλογή «Ελεεινόν θέατρον», 1980
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου